YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27501
KARAR NO : 2018/23322
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin 01.11.2005 tarihinden itibaren son olarak davalı şirketin taşeron işçisi olarak davalı üniversitenin bünyesinde …Tıp Fakültesi’nde temizlik elemanı olarak malulen emekliliğe hak kazandığı 14.09.2011 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, asgari geçim indirimi dahil olmak üzere 1.050,00.-TL net ücret aldığını,…l Üniversitesi Tıp Fakültesi’nin 08.09.2011 tarih ve 6692 numaralı Sağlık Kurulu Raporu ile davacı işçinin 14.09.2011 tarihinden sonra sağlık durumu nedeniyle çalışmasının uygun olmadığı hususunun belgelendiğini, davacı işçinin sağlık durumu nedeniyle artık çalışmasının olanaklı olmadığını ve malulen emekliliğe hak kazanmış olduğunu bildirmiş olmasına rağmen işveren tarafından kıdem tazminatı alacağının ödenmediğini, kullanmadığı toplam 48 günlük yıllık ücretli izin alacağının da bulunduğunu, işyerinde çalışma süresinin haftanın 6 günü 07:00 – 16:00 saatleri arasında olduğunu ve hafta tatilini bir hafta cumartesi bir hafta da pazar günü kullandığını, hak etmiş olduğu fazla mesai ücretlerinin de ödenmediğini, çalışma sürelerine denk gelen tüm resmi ve dini bayramlarda ücretsiz olarak çalıştırıldığını iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … vekili, davalı üniversitenin … Tıp Fakültesinin temizlik işlerinin yürütülmesi için ihale yolu ile hizmet alımı satın aldığını, davacı işçinin davalı üniversitede iş sözleşmesiyle çalışmadığını, hizmet alımı ihalesi sonucu işi üstlenmiş bulunan yüklenicilerde 24.11.2006 tarihinden itibaren çalışmaya başladığını ve emekli olması sebebiyle 14.09.2011 tarihinde istifa ettiğini bildirdiğini, ihaleyi alan firmalar ile davalı üniversite arasındaki hukuki ilişkinin niteliği itibariyle muvazaa olarak yorumlanamayacağını, ihaleyi alan firmanın kendi bünyesinde işçi çalıştırdığını, bu işçilerin davalı üniversitenin işçisi olmadıklarını ve alt işverenle beraber işçi hakları açısından müvekkilinin sorumlu tutulamayacağını, davalı üniversitenin yaptığı işin, yükleniciye soyunma ve malzeme odası tahsis etmek ve de çeşitli personeli aracılığıyla yapılan işi kontrol etmekten ibaret olduğunu, yüklenici işçileri ile davalı üniversite arasında istihdam ilişkisinin doğrudan veya dolaylı hiçbir şekilde kurulmadığını, yüklenici firma ile davalı üniversite arasında alt işveren ilişkisinin değil müteahhitlik ilişkisinin bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacı işçinin davalı şirkete bağlı olarak asıl işveren davalı … Tıp Fakültesi Hastanesi’nde 01.04.2011-14.09.2011 tarihleri arasında temizlik elemanı olarak çalıştığını, asıl işverene bağlı davalı şirkette çalışan tüm işçilerin işe alınmasına, işten çıkarılmasına, ücretlerinin tespitine, yapacakları işin sevk ve idaresine asıl işverene bağlı olarak çalışan idarecilerin karar verdiğini ve gerçekleştirdiğini, dava konusu olayda davalı şirket ile davalı … Tıp Fakültesi Hastanesi arasında gerçek anlamda bir asıl işveren-alt işveren ilişkisinden söz edilemeyeceğini, davalı şirket ile davalı …. Tıp Fakültesi Hastanesi arasındaki taşeronluk ilişkisinde davalı şirketin işçiler üzerinde yönetim hakkının bulunmadığını, davacı işçinin başlangıçtan itibaren asıl işveren davalı üniversitenin işçisi olduğunu, bu nedenle iş bu davada davalı şirketin husumet ehliyetinin olmadığını, ayrıca davacı işçinin anılan dönemlere ilişkin çalışmalarından doğan işçilik hakları taleplerinin 5 yıllık zamanaşımına uğradığını, davacı işçinin iş sözleşmesinin istifa etmek suretiyle davalı şirketin kendi iradesi dışında sona erdiğini, bu nedenle davalı şirketten kıdem tazminatı talep hakkının olmadığını, davacı işçinin davalı şirkette 01.04.2011-14.09.2011 tarihleri arasında sadece 5,5 ay çalışmış olup 1 tam yılı doldurmadığından yıllık izin alacağına hak kazanmadığını, davalı şirkette çalışma saatlerinin 07:00-16:00 arasında olduğunu, bu süre içerisinde 1 saat yemek ve 15’er dakikadan 2 çay molalarının olduğunu, haftanın 6 günü çalışan davacı işçinin fazla mesai alacağının bulunmadığını, davalı şirkette çalışırken ulusal ve dini bayramlarda dönüşümlü olarak çalıştırılmışsa da bu günlerin ücretinin kendisine %50 artırımlı olarak ödendiğini, davalı şirkette çalıştığı dönemde 1.103,18.-TL brüt ücret aldığını, ücrete ek olarak başkaca bir sosyal yardımın yapılmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı …. Temizlik Gıda Sağlık Hizmetleri Dağıtım Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.’nin tüm, davalı …’nün ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, 2547 sayılı Kanunun 56/b maddesi delaleti ile 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı …’ne harç yüklenmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.

F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının karar-ilam harcı ile yargılama giderine ilişkin paragraflarının tamamen çıkartılarak, yerlerine;
“Davalı … harçtan muaf olduğundan aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Hükmedilen miktar üzerinden alınması gereken 729,68 TL. karar-ilam harcından peşin yatan 204,15 TL. harcın mahsubu ile bakiye 525,53 TL. karar-ilam harcının davalı Çankaya Temizlik Gıda Sağlık Hizmetleri Dağıtım Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.’nden alınarak hazineye irat kaydına,
Davacının yaptığı harçlar hariç 509,80 TL. yargılama giderinden kabul/redde göre hesaplanan 470,53 TL. sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen, 228,60 TL. harç masrafının sadece davalı Şirketten tahsili ile davacıya verilmesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28/09/2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. Sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalı şirkete iadesine, 17/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.