YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27366
KARAR NO : 2018/23190
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işverene ait işyerinde 27.10.2010 – 29.04.2013 tarihleri arasında çalıştığını, davacının davalı tarafından, 29.04.2013 tarihinde işten kovulduğunu, maaşının net 1.090,00 TL olduğunu, müvekkilinin 27.10.2010 tarihinden itibaren haftada 7 gün 08:00 – 22:30 saatleri arasında çalıştığını, genel tatil günlerinde de çalışmanın devam ettiğini, 6 günlük izin alacağının olduğunu, davacının fesih sırasında yaşanan olaylar nedeniyle acı elem ve ızdırap duyduğunu, bu ızdırabın kısmen de olsa hafiflemesi için 5.000,00 TL manevi tazminat talebinin bulunduğu iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve manevi tazminat taleplerinin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının, işverene gönderdiği 30.04.2013 tarihli ihtarname ile istifa ettiğini, bu nedenle kıdem tazminatına hak kazanamayacağını, davanın kötü niyetle açıldığını, alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiş olup, karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesine göre, davalı lehine hükmedilecek nisbi vekalet ücretinin 2.153,97 TL. olması gerekirken, 2.794,23 TL nispi vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
Hüküm fıkrasının davalı vekili lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin G numaralı bendindeki “2.794,23” rakamının çıkarılarak, yerine “2.153,97” rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.