Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/27346 E. 2015/27177 K. 01.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27346
KARAR NO : 2015/27177
KARAR TARİHİ : 01.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalılara ait lokantada, 20.08.1996 tarihinde işe başladığını, davacının maaşının sürekli olarak gecikmeli ödendiğini, davacıya yönelik bu haksız davranışlara bir son verilmesi için davacının işveren ile görüştüğünü, ancak davalı işverenin davacıya ” istifanı ver git ” dediğini, davacının hiçbir yasal hakkını ödemeye yanaşmayan davalının davacıya istifa etmesi konusunda baskı yaptığını, davalının bu yöndeki baskılarına boyun eğmeyen davacının iş akdinin 06.01.2011 tarihinde haksız olarak feshedildiğini, davacının en son aldığı net ücretin 1.800,00 TL olduğunu iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, genel tatil ve hafta tatili alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar; davacının davalı işyerinde 17.04.2008-06.01.2011 tarihleri arasında çalıştığını, davacının iş sözleşmesinin İş Kanunun 25-2/g maddesi uyarınca, işveren tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar avukatlarınca temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde iş akdinin davalı tarafından 06/01/2011 tarihinde feshedildiğini iddia etmiş, davalı ise davacının 7,8 ve 10/01/2011 tarihlerinde devamsızlık yaptığını, bu hususun tutanağa bağlandığını, davacıya işe dön ihtarı gönderilerek davacının bu ihtara cevap vermediğini ve iş sözleşmesinin 25/2-g uyarınca haklı olarak feshedildiğini savunmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden ve özellikle davacıya gelmediği günlerden sonra gönderilen işe dön ihtarından; davacının bu ihtara cevap vermediği de dikkate alındığında, 06/01/2011 tarihinde işi kendisinin bırakıp gittiği, davalının devamsızlığı işe dön ihtarıyla da ispatladığı anlaşılmakla, davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3-Davacının en son aldığı ücretin 1.180 TL net olarak kabul edilmesi karşısında, davacının yıllık izin alacağının net 1.800 TL ücret üzerinden hesaplanması da hatalıdır.
4- Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.