YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/27289
KARAR NO : 2018/23848
KARAR TARİHİ : 20.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı işyerinde 15.04.2004 tarihinde torna freze operatörü olarak fiilen çalışmaya başladığını, iş akdinin emeklilik nedeni ile 10.10.2013 tarihinde sona erdiğini, en son aylık net maaşının 2.050,00 TL. olduğunu, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, dini ve milli bayramlarda çalıştığını, ücretinin ödenmediğini, ayda 2 hafta tatilinde çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının tüm haklarının ödendiğini davacıya brüt 1.950,00 TL. ücret üzerinden 27.620,63 TL. kıdem tazminatı ödendiğini, davalı işyerinde yasal çalışma saatlerine riayet edildiğini, çok nadir olarak mesaiye kalınmış ise ücretinin ödendiğini, dini ve milli bayramlarda, hafta tatillerinde çalışılmadığını, istisnai olarak çalışılmış ise ücretinin ödendiğini, yıllık izinlerin kullandırıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Somut uyuşmazlıkta; davacı lehine takdir edilen vekalet ücretinin, karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13/1. maddesi gereğine 2.790,00 TL. olması gerekirken, 1.500,00 TL. vekalet ücretine hükmolunması hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK’nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, davacı lehine takdir edilen vekalet ücretine ilişkin 7 numaralı bendindeki “1.500,00” rakamının yerine “2,790,00” rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.