YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26995
KARAR NO : 2018/22679
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 19/06/2007-24/08/2012 tarihleri arasında davalı işyeri nezdinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, hafta içi ve hafta sonu çalıştığını, her ay en az 60 saat fazla mesai yaptığını, çalıştığı dönemde fazla mesaisinin 25 saatinin ödendiğini, geriye kalan 35 saatlik kısmının ödenmediğini, davalı işyerinin dört kampüsünde görev yaptığını, işçilik alacaklarının eksik ödendiğini iddia ederek, bakiye kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, yol yardımı ve bayram harçlığı alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının işçilik alacaklarının eksiksiz olarak ödendiğini, sosyal hakların, ulusal ve dini bayram, fazla mesai, hafta tatili alacakları ile yol yardımı ve davalı işyerinin yılda bir kereye mahsus olmak üzere vermiş olduğu bayram harçlığının brüt ücrete dahil edildiğini, bordrolarda ödemelerin yer aldığını, bayram harçlığı uygulamasının işveren açısından zorunlu bir uygulama olmadığını ancak davacının çalışma süresi boyunca yılda bir kere bayram harçlığının banka kanalı ile verildiğini, yol giderlerinin banka kanalı ile eksiksiz ödendiğini, davacı ile ibra sözleşmesi imzalandığını, davacının ücretinin 1.150,00-1.200,00 TL. civarında olduğu hususunda bir uyuşmazlık bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davalı Üniversitenin 2547 Sayılı Yasa’nın 56/b ve “Vakıflarca kurulacak yükseköğretim kurumları, bu Kanunun 56. maddesinde yer alan mali kolaylıklardan, muafiyetlerden ve istisnalardan aynen istifade ederler” şeklindeki Ek Madde 7  delaleti ile Harçlar Yasası’nın 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi ve yargılama giderlerine harç katılarak Üniversiteye harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı Yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK’un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 6 ve 9 numaralı bentlerinin çıkartılarak, yerlerine;
“6-Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı başvuru harcı, peşin harç ve ıslah harcının karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,
9-Davacının yaptığı harçlar hariç toplam 416,85 TL. yargılama giderinden kabul/redde göre belirlenen 220,93 TL. sinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” bentlerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.