Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/26949 E. 2018/22656 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26949
KARAR NO : 2018/22656
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalı işyerinde 15/01/2008-15/04/2013 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını, sigorta bildirimlerinin muvazaalı şekilde her yıl farklı şirketlerden yapıldığını, çalıştığı dönem boyunca emir ve talimatları davalı belediyeden aldığını, en son aylık 1.230,00 TL net maaş aldığını, yemek ve servis hizmeti verildiğini, belediye başkanının makam şoförü olarak çalıştığını, alacaklarının tamamının ödenmediğini ileri sürerek, ücret farkı, bakiye kıdem tazminatı, bakiye ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, ikramiye alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın husumetten reddini, davacının 2008 yılı Ocak ayı itibari ile emekli olduğunu, tüm ödemelerinin yapıldığını, emekli olduktan sonra davacının belediyede çalışmadığını, haftalık yasal çalışma saatlerinin dışında kimsenin çalıştırılmasının mümkün olmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, fazla çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yapıldığına dair davacı tanıklarından başka bir bilgi ve belge bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının ücreti konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı HMK’nın 25. maddesine göre Kanunda öngörülen istisnalar dışında, hâkim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya vakıaları kendiliğinden dikkate alamaz. Yine HMK. nun 26. maddesi talep aşımını yasaklamıştır.
Davacının dava dilekçesinde ücretinin net 1.230,00 TL. olduğunu belirtmesine rağmen, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacı tanığı M.. K..’ın Mart 2009 ayı ücret bordrosunda çıplak brüt ücretinin 2.187,98 TL. olduğu gerekçesiyle davacının en son aylık brüt ücretinin 2.187,98 TL. net 1.567,69 TL. olarak kabulü taleple bağlılık ilkesine aykırıdır.
Mahkemece, bilirkişi raporunun davacının ücretinin net 1.230,00 TL. olarak kabul edilen hesaplama değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmesi gerekirken, talep aşılarak davacının tazminat ve alacaklarının hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.