YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26942
KARAR NO : 2018/22677
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ : ANADOLU 3. İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait iş yerinde 01/01/2001-01/02/2012 tarihleri arasında apartman hizmetlisi olarak çalıştığını, ancak sigorta başlangıcının işe başladıktan yaklaşık 2,5 ay sonra yapıldığını, 60 daireli bir binanın 600 metrekarelik bir alanda bulunan 5 işyerinin ve bir köşkün işlerini, kazanı yakma, dairelerin alışverişi, çöp toplama, temizlik, bakım, bahçe ve havuz temizliği işlerini tek başına yürüttüğünü, net ücretinin 1.000,00 TL olduğunu, iş sözleşmesinin 01/02/2012 tarihinde ilgili yerlerin yıkılacağı gerekçesiyle feshedildiğini, haftanın 6 günü 07:00-01:00 saatleri arasında çalıştığını, fazla mesai ücretinin ödenmediğini, davacının kapıcı dairesinde ücretsiz kaldığını, elektrik, su ve yakacaktan para alınmadığını, kıdem tazminatı hesaplanırken sosyal yardımların aldığı ücrete eklenmesi gerektiğini, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığını ancak ücretinin ödenmediğini iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davacının taleplerini Hacı İsmail Kurt apartmanı yönetimine yöneltmesi gerekirken müvekkili D.. K..’a yöneltmesinin kanuna aykırı olduğunu, müvekkilinin apartman yöneticisi veya temsilcisi olmadığını, husumet yokluğu nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, davacının fazla çalışma, asgari geçim indirimi, ulusal bayram genel tatil çalışma ücretlerinin zamanaşımına uğradığını, kazanmış olduğu bütün hak ve ücretlerinin ödendiğini, davacının imzasını taşıyan kıdem tazminatı, yıllık izin ve ihbar tazminat bordrosu ve ödeme makbuzu ile bu hususun ispat edildiğini, işyerinde haftalık 45 saatlik çalışma süresi dahilinde çalıştığını, köşkün işleri ve havuzun temizlenmesi ile ilgilenmediğini, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmadığını, çalışmış olduğu zamanlarda ücretinin ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde, davalı işyerinde haftanın 6 günü 07.00-01.00 saatleri arası çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.
Bilirkişi tarafından davacının yaz aylarında fazla mesai yapmadığı kabul edilerek, kış aylarında ise haftanın 7 günü 07.30-20.00 saatleri arası çalıştığı ve 1,5 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle haftalık 32 saat fazla mesai yaptığı belirlemesi yapılıp buna göre fazla mesai talebi hüküm altına alınmıştır.
Davacının talebi haftanın 6 günü çalıştığı şeklinde olduğu halde, HMK’nın 26. maddesine aykırı şekilde talep aşılarak haftanın 7 günü çalıştığı kabulüyle fazla mesai hesabı yapılması hatalıdır.
3-Davalılar kat maliki olduğundan konut kapıcısına ödenecek miktarlardan 634 sayılı Kanun’un 20/a maddesi uyarınca eşit oranda sorumlu tutulmaları gerekirken “müştereken müteselsilen” sorumlu tutulmaları da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 10/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.