Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/26940 E. 2018/22688 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26940
KARAR NO : 2018/22688
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı ve birleşen dosya davalısı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01/09/2006 tarihinde bulaşıkçı ve temizlikçi olarak işe başladığını ve kesintisiz olarak 18/11/2012 tarihine kadar asgari ücret ile hafta sonu tatilleri, resmi bayram ve tatil günleri dahil yıllık izin kullandırılmadan çalıştığını, davalı işveren tarafından 18/11/2012 tarihinde haksız ve hukuka aykırı nedenlerle işçilik alacakları ödenmeden işten çıkartıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, 5 yılı aşan işçilik alacakları için zamanaşımı itirazında bulunduklarını, açılan davanın haksız ve yersiz olduğunu, davacının açtığı hizmet tespiti davasının bekletici mesele yapılması gerektiğini, müvekkili ile davacı arasında bir hizmet akdi olmadığından kıdem ve ihbar tazminatı hakkının doğmadığını, davacının kendi nam ve hesabına çalışma sürelerinin de haftada üç gün iki saatlik temizlikten ibaret olduğunu, hafta tatili ve resmi tatil çalışmaları da gerçekleşmediğinden bu taleplerin de reddi gerektiğini, keza çalışma olgusu bulunmadığından yıllık izin alacağının hiç doğmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, yasal süresi içinde davalılar vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Karar başlığında davalı Kulübün isminin “… Gençlik Kulübü” yerine “Bandırma … Kulübü” olarak yazılması ve birleşen dosyanın esas numarasının 2013/193 yerine, 2013/198 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3-Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; davalılar arasındaki devir işleminin muvazaalı olduğu dolayısıyla davalıların hüküm altına alınan işçilik alacaklarından müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları anlaşılmakla, hüküm altına alınan hak ve alacakların davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline hükmedilmesi gerekirken, infazda tereddüte yol açacak şekilde hangi davalı olduğu açıklanmadan sadece “davalıdan” denilerek hüküm kurulması, aynı şekilde yargılama gideri ve ret vekalet ücretinin hangi davalı lehine hüküm altına alındığı açıklanmadan “davalıya” denilerek hüküm kurulması HMK.nın 297/2. maddesine aykırı olup bozma sebebi ise de; bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 ve 9 numaralı bendlerinde yer alan, “…davalıdan..” sözcüklerinin çıkarılarak yerlerine ayrı ayrı “…davalılardan müştereken ve müteselsilen..” sözcüklerinin yazılmasına,
Hüküm fıkrasının 6 ve 10 numaralı bendlerinde yer alan, “…davalıya..” sözcüklerinin çıkarılarak yerlerine ayrı ayrı “ …davalılara..” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10/12/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.