YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26832
KARAR NO : 2018/22131
KARAR TARİHİ : 03.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı belediyenin park ve bahçeler müdürlüğü bünyesinde beden işçisi olarak çalıştırılmak üzere işe alındığını, resmi çalışmanın ise diğer davalı … Temizlik Hizm. Bilgi İşl. Otom. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şirketi bünyesinde 10/01/2013 tarihinde başlatıldığını, davacının asgari geçim indirimi hariç aylık net ücretinin 1.000,00 TL olduğunu, davalı şirket bünyesinde diğer davalı … için yaptığı çalışmanın Cumartesi günleri dahil olmak üzere 08:00-17:00 saatleri arasında olduğunu ve öğlen 1 saat yemek molası verildiğini, bu bağlamda davacının haftalık çalışmasının 48 saat olduğunu ve her hafta 3 saat fazla mesaisinin bulunduğunu, yine Mart, Nisan ve Mayıs aylarına ait ücretlerinin ödenmediğini, davacının bu süreçte rahatsızlanarak 13/04/2013 tarihinde ameliyat olduğunu ve bu nedenle 10 gün çalışamaz raporu aldığını, rapor bitiminde doktoru tarafından bir 10 günlük çalışamaz raporu daha düzenlenerek kendisine verildiğini, davacının da söz konusu bu raporları işverene ilettiğini, rapordan sonra işbaşı yapan davacının raporlu gün sayısının fazla olması nedeniyle 24/05/2013 tarihinde işten çıkarıldığını iddia ederek, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti ve ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … vekili, davacının davalı belediyenin 2013 yılında park, refüj ve yeşil alanların bakım, sulama ve düzenlenmesi işini ihale ile alan diğer davalı Günpak Temizlik Şirketinin işçisi olduğunu, davalı … tarafından bilinen işe başlama tarihinin 10/01/2013 tarihi olduğunu, işten çıkış tarihinin ise 24/05/2013 tarihi olduğunu, davacının diğer davalı şirketin işçisi olması nedeniyle ne sebeple işten ayrıldığı konusunda davalı belediyenin bilgisinin bulunmadığını, davacının ihbar tazminatına hak kazanmadığını, yine belediyenin bir kamu kurumu olması nedeniyle yapılan çalışmalar resmi çalışma saatleri içerisinde gerçekleştiğinden ve ayrıca yapılan işin niteliği itibariyle fazla çalışmayı gerektirmediğinden davacının fazla çalışmasının söz konusu olmadığını, bununla birlikte dava konusu edilen alacaklara ilişkin davalı belediyenin sorumluluğunun bulunmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Günpak Tem. Hizm. Bilgi İşl. Otom. İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili, davalı şirketin alt işveren olarak temizlik işleri ile iştigal ettiğini, davacının da 10/01/2013 tarihinde davalı şirket nezdinde işe başladığını ve diğer davalı asıl işveren Büyükçekmece Belediyesinde park ve bahçelerde çalıştığını, çalışmalarının karşılığı ücret alacaklarının davalı şirket tarafından kendisine ödendiğini, dava dilekçesinde iddia edildiği şekilde mart, nisan ve mayıs aylarına ilişkin ücret alacağının bulunmadığını, yine davacının iddiasının aksine işten çıkarılma durumunun söz konusu olmadığını, davacının kendi isteğiyle 24/05/2013 tarihinde işten ayrıldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, kabul edilen toplam 760,81 TL. ve dava tarihinden sonra ödenmesi nedeniyle reddedilen 506,00 TL. ücret alacağının birlikte dikkate alınarak davacı lehine vekalet ücreti hükmedilmesi yerine sadece kabul edilen miktara göre 760,81 TL. vekalet ücretinin belirlenmesi; hükmün harca ilişkin 2. bendinde harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmekle birlikte harcın ne yapılacağı hususunda karar verilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının harca ilişkin 2 numaralı bendinin sonuna gelmek üzere “hazineye irat kaydına” sözcüklerinin eklenmesine,
Hüküm fıkrasının davacı lehine vekalet ücretine ilişkin 3 numaralı bendinin ilk paragrafının tamamen çıkarılarak, yerine;
“Davacı vekil ile temsil edildiğinden karar tarihindeki AAÜT.sinin 13. maddesi dikkate alınarak, kabul edilen ve dava açıldıktan sonra ödenen alacaklar toplamı üzerinden belirlenen 1.266,81 TL. vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03/12/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.