YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2676
KARAR NO : 2016/13652
KARAR TARİHİ : 07.06.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde Temmuz 2005 tarihi ile 19/03/2013 tarihleri arasında çalıştığını, fazla mesailerinin, genel tatil ücretleri ve hafta tatili ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işyerinde sendika üyesi olup, Toplu İş Sözleşmesinin 25. maddesi açıkça fazla çalışan sendika üyelerinin fazla çalıştıkları herbir saat için aylıklarının 172’ye bölünmesi suretiyle bulunacak saat ücretlerinin % 50 fazlasıyla fazla çalışma ücretinin ödeneceği kararlaştırılmıştır. Bu nedenle fazla mesai ücretini buna göre hesaplayan 24/01/2014 tarihli yada 21/08/2014 tarihli Bilirkişi Raporları değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken 11/11/2014 tarihli raporun esas alınması hatalıdır.
3-Davacı işçinin fazla çalışma ücreti talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının fazla mesai ücreti alacağı kayda göre hesaplanmıştır. Yukarıda belirtildiği gibi kayda dayanan fazla mesai ücreti hesaplamasında takdiri indirim uygulanmamalıdır. Mahkemece kayda dayalı fazla mesai hesabında takdiri indirime gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

.