YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26682
KARAR NO : 2015/27245
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai, yıllık izin, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı DMO, davacının diğer davalının işçisi olduğunu, diğer davalı ile aralarında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı ……, usulüne uygun tebligata rağmen davaya cevap vermemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş akdini feshinin haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilerek kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti hüküm altına alınmış, hafta tatili ücreti talebi ise reddedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan deliller ile kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı…. vekilinin tüm, davalı Şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesinde …. nin asıl işveren, davalı şirketin alt işveren olduğu iddiası ile dava açmış, mahkemece davacının hüküm altına alınan hak ve alacaklarından her iki davalı müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmuştur.
Davalı şirket vekili, davacının şirkette hiç çalışmadığını savunmuştur.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının davalı asıl işveren ….. nin işyerinde değişen alt işverenler nezdinde 1994 yılından iş akdinin sonaerdiği 05.03.2007 tarihine kadar çalıştığı tartışmasızdır. Dosyadaki belgeler ile yine mahkemenin 2014/579 E. 2015/642 K. sayılı dosyasındaki belgelerden alt işveren davalı …. nin davalı asıl işveren DMO. nezdindeki çalışmasının Şubat/2008 tarihinde başladığı anlaşılmıştır.
Alt işveren olan davalı …. nin önceki alt işverenler nezdinde çalışan işçilerin hak ve alacaklarından sorumluluğunun olabilmesi için davacı işçinin işyerinin devri sırasında çalışıyor olması gerekir. Somut olayımızda davacı işçinin iş akdi işyerinin devrinden önce sona ermiştir. Ayrıca alt işveren davalı …. açısından ihale tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Borçlar Kanunu’ nun 179. maddesinde belirtilen ” işletme devri ” de söz konusu değildir. Bu nedenle davacının hüküm altına alınan hak ve alacaklarından alt işveren davalı …. nin sorumlu tutulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı, BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.