YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26464
KARAR NO : 2019/35
KARAR TARİHİ : 07.01.2019

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan …Ltd. Şti. vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 20.06.2011 tarihinden itibaren … Ltd. Şti.’ne ait fabrikada fabrikaya ait yemekleri yapmak için … San. ve Tic. A.Ş firmasına bağlı aşçı olarak çalıştığını, davacının çalışma süresi boyunca ödenmesi gereken fazla çalışma, senelik izin, genel tatil mesai ücretlerinin ödenmediğini ve maaşının bordrolarda gösterilmediğini, son 3 aylık maaşını alamadığını, bu nedenle İş Kanunu’nun 24/II-e maddesi gereğince iş akdinin davacı tarafından feshedildiğini, davacının davalı işyerinde 08:00-16:00 saatleri arasında dönüşümlü olarak 3 vardiya çalışma yaptığını, haftanın 3 günü 3 er saat mesai yaptığını, pazar günleri de çalıştığını hiç hafta tatili kullandırılmadığınıileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … Tic.Ltd.Şti. vekili, davacının şirket çalışanı olmadığını, diğer davalı ile şirket arasında 2010 yılında hizmet sözleşmesi imzalandığını, sözleşme gereğince yemek hizmetinden yararlandığını, davacının şirket çalışanı olmadığının SGK kayıtlarının incelenmesi ile ortaya çıkacağını, bu açıdan da davalılar arasında asıl-alt işveren ilişkisinin olmadığını, davacının şirket çalışanı olmaması nedeniyle davacıya ait işyeri dosyasının sunulamadığını, asıl-alt işveren nitelendirmesini kabul etmediklerini, zamanaşımı itirazında bulunduklarının savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı … San. ve Tic. A.Ş. vekili, davacının müvekkili şirketten hiçbir hak ve alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı … Tic.Ltd.Şti. vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmaya ilişkin ispat külfeti altında olan davacının talep ettiği döneme ilişkin fazla mesai çalışma ücretini, tanık deliline dayanarak ispat etmek istemesi halinde ancak bu dönemde aynı işyerinde çalışan tanık anlatımları ile ispat külfetini gerçekleştirebileceğinin kabulü gerekir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı, dava dilekçesinde işyerinde davacının davalı işyerinde 08:00-16:00 saatleri arasında dönüşümlü olarak 3 vardiya çalışma yaptığını, haftanın 3 günü 3’er saat çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talep etmiş, davacı tanıkları iş yerinde üç vardiya halinde 08.00-16.00, 16.00-24.00 ve 24.00-08.00 saatleri arasında olduğunu, haftada 9 saat fazla mesai yaptıklarını beyan etmişler, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacıların haftalık 54 saat çalıştığı ve 45 saati aşan 9 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapıldığı anlaşılmıştır.
Davacı ile benzer tarihlerde aynı işyerinde çalışan ve aynı işi yapan bir kısım işçilerin … 1. İş ve 2. İş Mahkemelerinde açtıkları dava dosyaları aynı gün Dairemiz incelemesinden geçmiş olup, bu dosyalarda dinlenen davacı tanıkları 08.00-16.00 16.00-24.00 24.00-08.00 saatleri arasında 3 vardiya halinde çalışıldığını, haftanın 3 günü 3’er saat fazla mesai yapıldığını beyan etmişler, bu çalışma düzenine göre yasal ara dinlenme süreleri düşülerek haftalık 6 saat fazla mesaiye göre hesaplama yapan bilirkişi raporu esas alınarak verilen kararlar Dairemizce uygun görülmüştür. Mahkemece gerekirse yeni bilirkişi raporu alınarak, bu çalışma düzenine göre ve ara dinleme süreleri düşülmek suretiyle hesaplama yapılarak sonuca gidilmesi gerekir. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.