Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/26420 E. 2018/22378 K. 05.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26420
KARAR NO : 2018/22378
KARAR TARİHİ : 05.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin 05/09/1990 tarihinde davalıya ait işyerinde çalışmaya başladığını ve taşeronlar tarafından sigortalandığını 30/04/2014 tarihinde emekliye ayrıldığını, son olarak davalı …’ın işçisi olarak çalıştığını, son işveren konumunda olan davalı kurum …’ın tüm çalışma dönemindeki kıdem tazminatından sorumlu olduğu halde kıdem süresi eksik hesaplanarak ödendiğini, aylık ücretinin 3000 TL olduğunu, 140 TL akbil ücreti,günde 1 öğün yemek, 4 adet ikramiye 26 günlük maaş üzerinden, 2 adet ikramiye 20 günlük maaş üzerinden olmak üzere 6 adet ikramiye, 6 ayda bir 198,00 TL elektrik parası, 6 ayda bir giyim parası ödendiğini, şimdilik 1500 TL kıdem tazminatı farkının davalıdan alınıp müvekkiline verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili kıdem tazminatının emeklilik sırasında tam ödendiğini beyanı ile davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verildi.
D)Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, davalı …’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili, davacının kıdem tazminatının eksik ödendiğini iddia ederek fark kıdem tazminatı talebinde bulunmuş, mahkemece 20.05.2015 tarihli ek bilirkişi raporu dikkate alınarak karar gerekçesinde hiçbir açıklama yapılmadan, yapılan hesaplamaya itibarla karar verilmiştir.
Öncelikle karar tamamen gerekçeden yoksundur. Davacının iddiası alt işverenlerdeki çalışması katılarak işe başlamasının 05.09.1990 olduğu ve bu tarihe göre kıdeminin belirlenmesidir. Dosyada mevcut bir kısım işe giriş belgelerinde işe giriş tarihinin 1990 olarak, bir kısmın da ise 1993 olarak yazıldığı görülmüştür. Davacının 05.09.1990-01.04.1993 tarihleri arasında hizmet verdiği 621929 sicil numaralı işyerinin kime ait olduğu anlaşılamamaktadır. Davacı tanığı … davalı şirketin … Yakasını 1990 yılı ekim ayında TEK’den aldığını belirtmişse de bu husus belgeli değildir. Bu nedenle öncelikle davacının çalıştığı 621929 sicil numaralı işyerinin kime ait olduğu saptanıp, buna göre 05.09.1990-01.04.1993 tarihleri arasındaki çalışmanın hizmete dahil edilip edilmeyeceği değerlendirilmelidir.
Dosyada yapılan tetkik neticesinde kıdem tazminatı bordrosunun dosya içeriğinde olmadığı anlaşılmakla, kıdem tazminatı bordrosu davalı işverenlikten getirtilmelidir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle hiçbir şekilde gerekçe içermeyen, hiçbir maddi vakıayı değerlendirmeyen eksik incelemeye dayalı kararın bozulması gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.