YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26360
KARAR NO : 2018/23125
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ile davalı …vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 06/03/2009-31/10/2013 tarihleri arasında asıl işveren davalı Bedaş yanında son alt işveren … Güvenlik Hizmetleri Ltd.Şti.’nde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, işine son verildiğini, çalıştığı şirket isimlerinin inisiyatifi dışında zorunlu olarak değiştirildiğini, vardiya çizelgeleri ve puantaj kayıtları incelendiğinde davalı Bedaş’ta çalıştığının anlaşılacağını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil, hafta tatili, fazla mesai, asgari geçim indirim, yol ve yemek ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı …. vekili; zamanaşımı itirazında bulunarak, yüklenici firmalar ile müvekkili şirket arasında asıl-alt işveren ilişkisi bulunmadığını, davacı ile müvekkili arasında iş akdi olmadığını, davacının tüm işçilik alacaklarından diğer davalı şirketin sorumlu olduğunu savunmuştur.

Davalı … Güvenlik Ltd. Şti. vekili; sorumluluğun davalı Bedaş’ta olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, ulusal bayram, genel tatil ve fazla mesai alacaklarının davalılardan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili ile davalı …. vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalı Bedaş’ın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışma ücretlerinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Bilirkişi raporunun hesabına itibar edilen 1. seçeneğinde davacının 01.03.2013 tarihinden fesih tarihine kadar haftalık 3 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Oysa dosya içeriğine göre ve Dairemizin aynı gün incelemesinden geçen işçilerin dosyalarındaki tanık anlatımlarından, davalı işyerinde 01.03.2013 tarihinden fesih tarihine kadar günde 8 saat 3 vardiya halinde çalışma yapıldığı anlaşılmıştır.
Buna göre, mahkemece 01.03.2013 tarihinden sonra davalı işyerinde fazla mesai yapılmadığı kabul edilerek sonuca gidilmelidir. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 13/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.