YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/26062
KARAR NO : 2018/22057
KARAR TARİHİ : 03.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar avukatları tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı ….’nin asıl sahibi olduğu …’ın şube ve yetkili acentesi olduğu …’te bulunan davalı işyerinde 2000 yılının Ekim ayında işe girdiğini, 06.12.2013 tarihinde işten çıkarıldığını, işyerinde kurye olarak işe başladığını, işten çıkarılmadan 1,5 yıl önce şube şefliğine kadar yükseldiğini, son olarak aylık net 1.500,00 TL. maaş aldığını, şube şefi olmasına rağmen teslimatta da görev aldığı için mesai saatlerinin uzadığını, işten çıkış saatinin 23:00’ü bulduğunu, fazla mesai ücretleri ödenmediği için müvekkilinin bu durumun düzeltilmesini ve fazla mesai paralarının ödenmesini istediğini, davalının bu talebe olumsuz cevap verdiğini, bu şartlarda çalışmak istemiyorsa işten ayrılabileceğini söylediğini, fazla mesai ücreti ödenmediği için işyerindeki görevinden ayrılacağım sözlü olarak ifade eden müvekkilinin karşılıklı noter vasıtasıyla keşide edilen ihtarnameler neticesi işten çıkarıldığını, müvekkilinin davalı işyerinde Cumartesi günleri de dahil olmak üzere haftanın altı günü 08.00 – 23.00 saatleri arasında çalıştığını, arife günlerinde tam gün, resmi bayramlar olan 23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos günlerinde tam gün çalıştığını, işyerinde bir öğün yemek verildiğini, senede 1 maaş tutarında ikramiye ödendiğini, en son 2013 yılı Ocak ayında müvekkiline ikramiyesinin ödendiğini, yıllık izninden 2012 yılında 10 gün kullandığını, geri kalan izni ve 2013 yılına ait yıllık iznini kullanmadığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti alacağı, ulusal bayram genel tatil ücret alacağı, yıllık izin ücreti alacağı ve ikramiye alacağı olmak üzere toplam 49.097,83TL nin faiz, masraf ve ücreti vekaletle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan Yurtiçi Kargo Servisi A.Ş. vekili cevap dilekçesinde özetle, zamanaşımı itirazında bulunmuş, davacının müvekkili şirkette yalnızca 01/07/2007-29/02/2008 tarihleri arasında 7 aylık sürede Pendik Şubesinde çalıştığını, bu tarihten sonra anılan şubenin Acente olması üzerine, yeni acente nezdinde çalışmasını sürdürdüğünü, müvekkili şirkette çalıştığı süre zarfında davacının fazla mesai ücretlerinin ödendiğini, işbu ödemelerin ücret bordrolarına yansıtıldığını ve davacının banka hesabına eksiksiz olarak yatırıldığım, 29.02.2008 tarihinden sonra iş sözleşmesinin müvekkili şirketin Pendik Acentesi olan … a devredildiğini, müvekkili şirketin yurt genelinde yaygın kargo taşımacılığı işlerini yaptığını, bu örgütlenmesini acente eliyle üçüncü kişilere gördürebileceği gibi şube olarak şirket bünyesinde de gördürdüğünü, bu durumun tamamen o yerin yapısına bağlı olarak işletmesel karar kapsamında belirlendiğini, diğer davalı ile hu hususla Acentelik Sözleşmesi bağıtlandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı … vekili cevap dilekçesinde, zamanaşımı itirazında bulunmuş, davacının müvekkiline ait Yurtiçi Kargo’nun acentesi olan işyerinde 01.03.2008 tarihinde işe başladığını, 06.12.2013 tarihinde iş akdinin devamsızlık gerekçesiyle İş Kanunun 25/2. maddesi uyarınca feshedildiğini, davacının işten ayrıldıktan kısa süre sonra başka işyerinde çalışmaya başladığını, davacının ücretinin SGK’na gerçek ücreti üzerinden bildirildiğini, müvekkilinin Türkiye’nin en büyük Kargo şirketi olan Yurtiçi Kargo’nun acentesi olarak faaliyet gösterdiğini, işyerinde fazla mesai çalışması bulunmadığını, davacının çalışma iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, resmi tatillerde kargo alınmadığını ve teslimat yapılmadığını, bu nedenle fazla mesai ile resmi bayram ve genel tatil alacağı talebiyle fazla mesai alacağı taleplerinin reddinin gerekeceğini, müvekkili ile diğer davalı arasında bir devir ilişkisi bulunmayıp acentelik ilişkisi bulunduğundan müvekkilinin sorumluluğunun davacının müvekkili işyerinde çalıştığı süre ile sınırlı olduğunu, kabul anlamına gelmemekle birlikte şayet müvekkili davacının önceki şirket ve şahıs işverenler bünyesindeki çalışmalarından da sorumlu tululacaksa diğer işverenler tarafından yapılan ödemelerin mahsubunun gerekeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı … ve davalı … vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı … ve davalı … vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece karar gerekçesinde öncelikle “davacının iş akdini geniş anlamdaki fazla çalışma ücretinin ödenmemesi nedeniyle eylemli olarak feshettiği kanaatine varıldığı bildirilmiş, devam eden paragraf da ise iş sözleşmesinin kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkı olmaksızın feshedildiğinin ispat külfeti üzerinde bulunan işverenliğin bu yükümlülüğünü yerine getirmediği anlaşılmakla, iş sözleşmesinin davalı işverenlikçe feshedildiği kabul edilerek davacının ihbar tazminatı talep hakkının da bulunduğunun anlaşıldığı ” şeklindeki gerekçe ile iş akdinin sona ermesi ile ilgili olarak çelişkili tespitlerde bulunulduğu görülmüştür.
Davacı işçinin iş sözleşmesini fazla çalışma ücretinin ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshettiği dosya içeriği ile sabit olduğundan ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 03/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.