YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/25892
KARAR NO : 2018/23058
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 21/05/2007-05/08/2013 tarihleri arasında davalı şirket nezdinde havalandırma ustası (montajlama ekip başı) olarak çalıştığını, en son net 1750 TL. ücret aldığını, hak ettiği işçilik alacakları tam olarak ödenmediği gibi, davalı-işveren tarafça, haksız ve kötü niyetli olarak işten çıkartıldığını ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, iddiaları kabul etmediklerini, davacı keyfi bir şekilde işe gelmediğini, tartışma ve huzursuzluk çıkarttığını, haksız kazanç peşinde olduğunu ve davacının iş akdi haklı ve geçerli sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin, davalı tarafça feshedilmiş olduğu, davalı tarafın, feshin haklı olduğu ve davanın haksız açıldığı yönündeki savunmasını ispatlar mahiyette delil dosyaya ibraz edilmediği, mücerret savunmaya itibar edilemeyeceği, bu sebeple talep konusu kıdem ve ihbar tazminatına davacı-işçinin hak kazandığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut uyuşmazlıkta; Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına itibarla, davacının tüm dönemde haftanın 3 günü 08:00-18:00, kalan 3 günü de 08:00-21:00 saatleri arasında çalıştığı ve haftada 15 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır.
Tanık anlatımları ve özellikle davacı tanığı Selim’in beyanları dikkate alındığında, davacının kış aylarında haftanın 6 günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığı, saat 18:00’den sonra çalışmadığı, yaz ayları için yapılan fazla mesai süresi ile kış ayları için yapılan fazla mesai süresi aynı olmadığı anlaşıldığından, fazla mesai ücretinin kış dönemi ve yaz dönemi için ayrı ayrı hesaplanması gerekirken, davacının tüm dönemde aynı şekilde çalıştığının kabulüyle hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibarla karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.