YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/25862
KARAR NO : 2018/21852
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 01/08/2001-28/02/2006 tarihleri arasında davalı şirketin yurt dışındaki şantiyelerinde kalıp ustası olarak aylık 1.400,00 USD ücretle çalıştığını, haksız olarak işten çıkarıldığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatlarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; müvekkili şirketin proje bazlı iş yaptığını, bu nedenle hizmet akdinin belirli süreli olduğu için ihbar tazminatı talep edilemeyeceğini ve taleplerin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatlarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hizmet süresi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı işçi 01/08/2001 tarihinde işe girdiğini ileri sürmüş, davalı işveren işçinin 26/06/2003 tarihinde işe girdiğini savunmuştur. Mahkemece kayıtlardaki işe giriş tarihi (26/06/2003) esas alınarak hesap yapan bilirkişi raporunun 1.seçeneğine göre karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamı ile uyuşmamaktadır.
Yurtdışına giriş-çıkış kayıtlarına göre davacı işçi 19/09/2001 tarihinde Türkiye’den çıkış yapmış olup, davacı tanığı 2001 – 2006 yılları arasında … Ikea ve havaalanı inşaatında davacı ile birlikte çalıştıklarını beyan etmiştir.
Buna göre davacının işe giriş tarihi 19/09/2001 olarak belirlenmeli ve hizmet süresi yönünden tanık ifadeleri, yurtdışına giriş-çıkış kayıtları ve işyeri kayıtları birlikte değerlendirilerek sonuca gidilmelidir.Yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3-Davalıya ait yurt dışı işyerinde çalışan davacının alacaklarının belirlenmesine esas ücret taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi son aylık ücretinin net 1400 USD olduğunu ileri sürmüş, davalı işveren 2,22 USD saat ücretini savunmuştur. Davacı tanıkları davacının iddiasını doğrulamışlardır. Mahkemece ücret araştırmasına yönelik sendikaya yazı yazılmış ancak yazı cevabına dosyada rastlanılmamıştır. Mahkemece davalının sunduğu kayıttaki ücret üzerinden hesaplanan tazminatlar hüküm altına alınmıştır.
Davacının imzasını içermeyen aylık ücret bordrolarında saat ücreti ile temel ücret hesabı dışında fazla çalışma, hafta tatili ile bayram genel tatil ücreti gibi tahakkuklara yer verilerek davacının banka hesabına yatan tutar ile uyumlu bir tahakkuka gidilmiştir. Davalı işveren işçinin imzasını içermeyen ve her zaman düzenlenmesi mümkün olan bordrolarla temel ücreti bölmek suretiyle diğer işçilik alacaklarının da ödendiği şeklinde bir uygulama geliştirmiştir. İşçinin banka hesabına yapılan ödemelerde maaş açıklaması dışında başka bir bilgiye yer verilmemiştir.
Mahkemece emsal ücret araştırmasına yönelik yazı cevabı dosyaya celbedilerek, bordrolar da bir değerlendirmeye tabi tutularak davacının ücreti tespit edilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 29/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.