Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/25661 E. 2018/19883 K. 07.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/25661
KARAR NO : 2018/19883
KARAR TARİHİ : 07.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A)Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkillerinin Mayıs 2002 – 10.04.2012 tarihleri arasında …Göğüs ve Kalp Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesinde temizlik elemanı olarak çalıştığını, emekliliğe hak kazandığını, en son net 972,41 TL ücret aldığını, yemeklerin hastane tarafından verildiğini, ulaşım yardımı olarak 239,46 TL ve 79,79 TL asgari geçim indirimi aldığını, haksız fesih nedeniyle 12.313,00 TL kıdem tazminatının en yüksek mevduat faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B)Davalı Cevabının Özeti:
Davalılardan T.C. Sağlık Bakanlığı vekili; müvekkillerinin Kamu İhale Kanunu kapsamında hizmet aldığını, davacının son olarak diğer davalı nezdinde çalıştığını, müvekkillerinin asıl işveren değil İhale makamı olduğunu, işveren sıfatlarının bulunmadığını, diğer davalı yüklenicinin işçinin hak edişlerinden sorumlu olduğunu, davacının özlük dosyasının diğer davalıda bulunduğunu davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılardan … Sosyal Hizmetler A.Ş. vekili; müvekkilleri şirketin Kamu İhale Kanunu kapsamında T.C. Sağlık Bakanlığı …Göğüs ve Kalp Damar Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde hizmet verdiğini, davacının asıl işverenin emir ve denetimi altında çalıştığını, müvekkillerinin sorumluluğunun bulunmadığını, Yargıtay’ın da aynı yönde kararlar bulunduğunu, davacının müvekkilleri nezdinde 01.01.2009 – 01.01.2011 -10.04.2012 tarihleri arasında çalıştığını, müvekkillerine emeklilik sebebiyle iş sözleşmesinin feshedildiğine ilişkin herhangi bir bildirim yapılmadığını, maaş bordrolarından da görüleceği gibi asgari geçim indiriminin davacının ücretine dahil edildiğini, hesaplamanın buna göre yapılması gerektiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C)Yerel Mahkeme KararınınÖzeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmişlerdir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanunî gerektirici sebeplere göre, davalı şirketin tüm, davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, Harçlar Kanunu uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının 3 numaralı bendindeki ‘davalılardan müştereken ve müteselsilen’ sözcüklerinin çıkarılarak yerine ‘davalı şirketten’ sözcüklerinin yazılmasına,
Hüküm fıkrasının 5 numaralı bendinin çıkarılarak yerine;
“5-Davacının yaptığı harçlar hariç toplam 395,10 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve müteselsilen, davacının yaptığı toplam 221,56 TL harç masrafının davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan sadece davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalılardan … Sosyal Hizmetler A.Ş.’ye iadesine, 07/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.