Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/25525 E. 2018/21898 K. 29.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/25525
KARAR NO : 2018/21898
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 05/11/2001-31/07/2013 tarihleri arasında kesintisiz olarak mağazalar koordinatörü sıfatıyla çalıştığını, davalı şirketin hiçbir gerekçe gösterilmeden işten çıkardığını ve kıdem tazminatı adı altında kendisine 15.549,77 ödeme yaptığını, başkaca bir alacağının ödenmediğini iddia ederek; kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık ücretli izin ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının mağazalar koordinatörü olarak çalıştığı için serbest zamanlı çalışmalar yaptığını, davacının mesailerini kendisinin ayarladığını ve hangi mağazada ne kadar kaldığının belli olmadığını, 15.549,77 TL tutarında kıdem tazminatı ve diğer ücretlere ilişkin 31/07/2013 tarihli ibraname verildiğini, davacının işten çıkartılmadığını, ancak işsizlik ödeneğinden faydalanması için iyiniyetle ve onun yararına işlem yapıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının, dava dilekçesinin açıklama kısmının 2 numaralı bölümünde davalı tarafından kendisine kıdem tazminatı adı altında 15.549,77 TL ödeme yapıldığını belirtmesine rağmen, bu miktarın tamamının kıdem tazminatı alacağı talebinden mahsubunun yapılmaması hatalıdır.
3-Yıllık ücretli izin alacağının fesih tarihindeki çıplak ücret üzerinden hesaplanması gerekirken, prim dâhil edilerek bulunan ücret üzerinden hesaplanması da hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.