YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/25428
KARAR NO : 2018/20979
KARAR TARİHİ : 20.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde satış temsilcisi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım aylık ücret, fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının izne ayrılıp izin dönüşü işe gelmediğini, bir mazeret de bildirmediğini, bu nedenle iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiklerini, tazminata hak kazanmadığını ve alacağı olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davacının devamsızlığı nedeniyle işverence haklı olarak fesh edildiği, davacının tazminata hak kazanmadığı, hafta tatili ücreti alacağı da olmadığı ancak bir kısım aylık ücret, fazla çalışma, yıllık izin ve genel tatil ücreti alacakları da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, iş sözleşmesinin işverence haklı olarak fesh edilip edilmediği hususunda uyuşmazlık vardır.
Davacı iş söleşmesinin 23/10/2013 tarihinde işverence haklı bir neden gösterilmeden fesh edildiğini iddia ederken, davalı davacının 07/10/2013-21/10/2013 tarihlerinde izin kullandığını, izin dönüşü işe başlamadığını ve talep etmelerine rağmen mazeret bildirmediğini savunmuştur.
Mahkemece davalı savunmasına itibar edilmiş ise de bu kabul dosya kapsamına uygun değildir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre işverence 23/10/2015-25/10/2015 tarihleri arasında davacının devamsızlığından bahisle tutunak düzenlenmiş, 30/10/2013 de davacı tarafa ihtar gönderilerek mazeret sorulmuş ve 15/11/2013 de iş sözleşmesi devamsızlık nedeniyle fesh edilmiştir. Ancak davacı taraf iş sözleşmesinin fesh edildiğini iddia ettiği 23/10/2013 günü sonrası 24/10/2013 de davalı tarafa ihtar gönderip önceki gün işverence gerekçe gösterilmeden işten çıkarıldığını, açıklayarak hak kazandığı alacakların ödenmesini istemiştir.
Her ne kadar dinlenen davacı tanıklarının doğrudan bilgisi olmayıp davalı tutunak tanıkları savunmayı teyit etmişlerse de devamsızlığa konu günde davacının davalı tarafa işten çıkarıldığına yönelik ihtar göndermesi karşısında tutanakların fesih sonrası düzenlendiğinin ve iş sözleşmesinin işverence 23/10/2013 tarihinde sözlü olarak fesh edildiğinin kabulü gerekir.
Açıklanan nedenlerle, Mahkemece, kıdem ve ihbar tazminatına yönelik taleplerin kabulü gerekirken hatalı değerlendirme ile reddi bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.