YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/24610
KARAR NO : 2018/23180
KARAR TARİHİ : 13.12.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalının asıl işveren olduğu GATA Haydarpaşa Eğitim Hastanesinde 20/06/2009 tarihinden 20/06/2011 tarihine kadar garson olarak aralıksız çalıştığını, en son maaşının 720,00 TL olduğunu, işyerinde yemek verildiğini ve servis hizmetinin olduğunu, davacının haftanın 6 günü 08:00-19:30 saatleri arasında çalıştığını, yıllık izin hakkından sadece bir kere 12 iş günü yararlanabildiğini, resmi tatillerde ve dini bayramların 2 gününde çalıştığını, davacının gerek görevi olmayan her türlü işin yaptırılması, gerekse de fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedenleriyle haklı olarak iş akdini feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. … vekili özetle; davacının, müvekkili kurumda ihale edilen şirket çalışanı olduğunu, müvekkili kurumun asıl işveren olmayıp ihale makamı olduğunu, istihdam edilen personelin her türlü işçilik alacakları ile sigorta primlerinin yüklenici firma tarafından ödendiğini, bu nedenle kendilerine husumet yöneltilemeyeceğini, alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının aldığı ücret, çalışma süresi, görevi ve haklı nedenle fesih iddialarını kabul etmediklerini, davacının fazla çalışması olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.

E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; Davalı Bakanlığın 492 Sayılı Harçlar Kanunu’ nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davalı Bakanlığa harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının harçlara dair paragrafların çıkartılarak yerlerine;
“Davalı T.C. … harçtan muaf olduğundan Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Davacının yatırdığı, 24,30 TL başvurma harcı, 0,65 TL peşin harcın karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” paragrafların yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.