YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/24453
KARAR NO : 2018/21128
KARAR TARİHİ : 21.11.2018
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 26/02/2008 tarihinde işe girdiğini, aralıksız olarak ve en son … şubesinde müdür olarak çalıştığını, davalı şirketin bir ürünle ilgili başlattığı kampanya kapsamında bir müşterinin davacının çalıştığı şubeden büyük miktarda alım yaptığını, bunun üzerine davacının söz konusu müşteri ile işbirliği yapmakla suçlandığını, istifaya zorlandığını, bu ağır suçlama üzerine davacının iş akdini haklı nedenle feshettiğini, davacının en son 1.790,00 TL maaşla çalıştığını, perşembe günleri hafta tatili kullanan davacının diğer günler 08.30-20.30 arası çalıştığını, öğlen belirli bir mola olmadığını, 20 dakika ile yarım saat arası yemek yediğini, son 2 yıl izinlerini kullanamadığını, tüm resmi bayramlarda çalıştığını, dini bayramlarda ise 2’şer gün izin kullandığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı şirkette resmi kayıtlarda göründüğü sürelerde çalıştığını, 27/06/2012 tarihinde istifa dilekçesi sunarak iş akdini sona erdirdiğini, imzalı bordrolarda görünen ücretle çalıştığını, davacının parasal menfaati kalmadığını, iş hukukunda haklı nedenle istifa değil haklı nedenle feshin bulunduğunu, kıdem tazminatına hak kazanma koşullarının oluşmadığını, hafta tatilini perşembe günleri kullandığını, hafta sonu çalışma ücretinin yasal dayanağının bulunmadığını, davalı işyerinde kural olarak haftalık 45 saati aşmayacak şekilde çalışıldığını, personelin vardiyalı sistem gereği 2 yada 3 vardiyalı ve dönüşümlü olarak çalıştığını, günlük 1,5 saat ara dinlenme verildiğini, istisnai olarak fazla mesai yapıldığında maaşlarla birlikte ödendiğini, bunun yanısıra telafi izinleri kullandırabildiğini, işyerinde ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışılmadığını, çalışıldığında ise tüm personelin işyerinde bulunmadığını, çalışanlara serbest zaman kullandırıldığını veya genel tatil ücreti ödendiğini, davacının karşılığını almadığı tatil çalışması olmadığını, davacının hak kazandığı tüm izinlerini kullandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının davalı şirkette çalışırken işverence istifa ettiği gerekçesi ile çıkışının verildiği ancak istifa dilekçesinde gerekçenin belirtilmediği, davacı tanık beyanlarına göre davalı şirketin bir ürünle ilgili başlattığı kampanya kapsamında bir müşterinin davacının çalıştığı şubeden büyük miktarda alım yapması olayı üzerine şirketçe istifaya zorlanmış olduğundan istifanın gerçek iradeyi yansıtmadığı, yaklaşık 4 yıl çalışan bir kişinin tazminatlarını yakacak bir şekilde işyerinden kendisininin ayrılmasının da hayatın olağan akışına uygun olmadığı, bu durumda davacının iş akdinin tazminata hak kazanmayacak şekilde sona erdiğinin işverence ispatlanmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı fazla mesai ücreti talep etmiş, mahkemece davacının fazla mesai yaptığı ve karşılığının davalı tarafından ödenmediği gerekçesi ile davacının talebi hüküm altına alınmıştır. Dosya arasında bulunan, taraflarca imzalı 27/02/2008 tarihli iş sözleşmesinde yıllık 270 saatlik fazla mesai ücretinin davacının ücretine dahil olduğu yönünde düzenleme mevcut olup fazla mesai ücret hesabında bu düzenlemenin dikkate alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.