YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/24280
KARAR NO : 2018/21827
KARAR TARİHİ : 29.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 24.09.2007 tarihinden itibaren davalı şirkete ait …’daki inşaat şantiyelerinde usta demirci olarak çalıştığını, bu çalışmasının 01.04.2009 tarihine kadar devam ettiğini, işten çıkarıldığı tarihte aylık net 900 USD ücret aldığını, ayrıca üç öğün yemek ve kamp imkanından yararlandığını, davalının müvekkilini iş bitimi nedeniyle gönderdiğini, iş olunca yeniden çağıracağını bildirdiğini ancak çağırmadığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; tanık isimlerinin sonradan bildirilmesine muvafakat etmediklerini, dava konusu taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacı ile proje bazlı olarak belirli süreli iş ilişkisi kurulduğundan davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini davacının son ücretinin 3,00 Usd/saat olduğunu, davacının yurt dışında çalıştığı dönem boyunca ilgili ülkenin yasal mevzuatına tabi olduğunu, bu sebeple kıdem ve ihbar tazminatı isteme hakkına sahip olmadığını, davacının aldığı ücretin maaş bordrolarında, mesai şeridi tablolarında ve banka kayıtlarında belirlenebilir olduğunu, bu durumda tanık dinlenilmesinin hukuki olmayacağını, davacının yıllık izinlerini ekte sunulan izin formlarından anlaşılacağı üzere kullandığını, kullanmadığı yıllık izinleri karşılığı ücretin bordrolara yansıtılarak ödendiğini, davacı lehine 2009/4. ay bordrosunda 199,20 Usd ve 2008/9. ay bordrosunda ise 694,32 Usd yıllık izin tahakkuku yapıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem ve ihbar tazminatlarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalıya ait yurt dışı işyerinde çalışan davacının tazminatlarının belirlenmesine esas ücret taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi son aylık ücretinin net 900 USD olduğunu ileri sürmüş, davalı işveren 3,00 USD saat ücretini savunmuştur. Davacı tanıkları davacının iddiasını doğrulamışlar ve ücret araştırmasına gelen cevapta sendika yurt içi uygulamasını bildirerek 2.250 TL ücret alabileceğini açıklamıştır. Bilirkişi hesap raporunda tanık beyanları ile doğrulanan davacının iddia ettiği ücret ve davalının sunduğu kayıtlardaki ücrete göre seçenekli olarak alacaklar hesaplanmış, mahkemece davalının sunduğu kayıttaki ücret üzerinden hesaplanan alacaklar hüküm altına alınmıştır.
Davacının imzasını içermeyen aylık ücret bordrolarında saat ücreti ile temel ücret hesabı dışında fazla çalışma, hafta tatili ile bayram genel tatil ücreti gibi tahakkuklara yer verilerek davacının banka hesabına yatan tutar ile uyumlu bir tahakkuka gidilmiştir. Davalı işveren işçinin imzasını içermeyen ve her zaman düzenlenmesi mümkün olan bordrolarla temel ücreti bölmek suretiyle diğer işçilik alacaklarının da ödendiği şeklinde bir uygulama geliştirmiştir. İşçinin banka hesabına yapılan ödemelerde maaş açıklaması dışında başka bir bilgiye yer verilmemiştir. Davacının yaptığı iş, kıdemi, bordro içerikleri ve tanık beyanları ile emsal ücret araştırması gözetilerek davacı işçinin aylık temel ücretinin 900 USD olduğu kabul edilmelidir. Gerekirse bu esaslar dahilinde bilirkişiden yeniden rapor alınmalı ve mahkemece bir değerlendirmeye tabi tutularak karar verilmelidir.
Kabule göre de, davalı işverence sunulan mesai şeritlerinde günlük mesainin 8 saat olarak belirtilmesi karşısında, hesaba esas alınan saat ücretinin aylık 240 saat yerine 225 saat ile çarpılması da hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 29/11/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.