YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23583
KARAR NO : 2018/20681
KARAR TARİHİ : 15.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının 13/09/2006-04/07/2013 tarihleri arasında davalı nezdinde PVC imalat ustası olarak en son net 1.500,00 TL. ücret karşılığı kesintisiz olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından sözlü olarak sona erdirildiğini, fesih gerekçesi olarak aynı iş yerinde çalışan kardeşinin iş yerinde başka bir işçi ile aralarında geçen kavganın gösterildiğini, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının çalıştığı tarihlerin 13/09/2006-04/07/2013 tarihi olduğunu, davacının diğer işçilere yönelik müessir fiilden dolayı iş akdinin feshedildiğini, bu doğrultuda kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının bulunmadığını, asgari ücretle çalıştığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının davalı işverenlikte 13/09/2006-04/07/2013 tarihleri arasında 6 yıl 9 ay 21 gün çalıştığı, son ücretinin emsal ücret araştırması da dikkate alınarak aylık brüt 1.750,00 TL. olduğu, davacı ve işverenin diğer iki işçisi arasında tartışmalar yaşandığı, işverenin ise, olaydan davacı ve kardeşini sorumlu tutarak iş akitlerini sonlandırdığı, diğer işçi ise davalı tanığı …’nin beyanına göre çalışmasına devam ettiği, tarafların tanıklarının beyanlarına göre ilk haksız hareketinin davacıdan kaynaklandığı sonucuna varmak mümkün olmadığı gibi davacı ile tartıştığı anlaşılan diğer işçinin halen aynı iş yerinde çalışmayı sürdürmesinin işverenin eşit işlem borcuna aykırı olduğu, bu durumda işveren tarafından gerçekleştirilen feshin haksız fesih niteliğinde olduğu ve davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının bulunduğu, bilirkişi raporu ve ek rapor dikkate alınmak suretiyle davacının 10/03/2015 tarihli ek raporunda belirtilen sürelerle davacının fazla çalışma yaptığı, tanık anlatımlarına göre davacının ulusal bayram ve genel tatil günlerinde, dini bayramlar hariç çalıştığı, davalının, asgari geçim indirimi ödemesinin yapıldığını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İşçiye, işyerinde çalıştığı sırada ara dinlenmesi verilip verilmediği ve süresi konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu’nun 68’inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanunu’nun 63’üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68’inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının kardeşi ve davacı tanığının beyanından 4 saatlik fazla mesaide yarım saat daha ara dinlenmesi olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle, 08:30-22:00 saatleri arası çalışılan günlerde sadece 1,5 saat ara dinlenme düşülmesi hatalıdır, 2 saat ara dinlenme düşülmelidir.
3-Asgari geçim indirimi bakımından, dosyada 2013 yılı Mart, Nisan, Mayıs, Haziran aylarının bordro icmalleri, asgari geçim indirimi tahakkuklarını ve davacıya atfen imzayı içermektedir. Bilirkişi raporunda bu 4 adet bordrodan bahsedilmiş, ancak 04/07/2013 tarihine dek yapılan hesaplamada, bu tarihe dek mevcut olan 6 tam aydan adı geçen 4 ayın düşümü ile 2013 yılı için 2 ay 4 günlük hesaplama yapılması gerekirken hatalı şekilde 3 aylık hesaplama yapılmıştır. Bu hata giderilmelidir.
4-Asgari geçim indirimi bakımından, davalı vekilinin kök bilirkişi raporuna itiraz dilekçesinde asgari geçim indirimi hakkında davacıya yemin teklif ettiği belirtilmiştir. Davacı asıla asgari geçim indirimi konusunda yemin teklif edilerek sonuca gidilmelidir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.