YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23581
KARAR NO : 2018/20680
KARAR TARİHİ : 15.11.2018
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, davacının 15/10/2009-20/11/2013 tarihleri arasında asgari geçim indirimiİ dahil net 1.290,00 TL. ücrete ilaveten yemek ve yol sosyal yardımı ile çalıştığını, 860,00 TL.’nın bankaya yatırıldığını, kalanının elden ödendiğini, 21/11/2013 tarihinde iş akdinin sözlü olarak feshedildiğini ve fesih ihbarnamesi ile ibraname imzalatıldığını, banka hesabına 5.000,00 TL. ödeme yapıldığını, 08.00-20.00 saatleri arasında ve bazı günler saat 22.00’ye kadar çalıştığını, Cumartesileri 08.00-16.00 saatleri arasında çalıştığını, milli bayramların tamamında çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla mesai ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, davacının 15/10/2009-20/11/2013 tarihleri arasında brüt 1.044,00 TL. ücretle yükleme indirme elemanı olarak çalıştığını, hizmet süresi boyunca fazla mesai ücretlerini aldığını ve imzalı bordrolara yansıtıldığını, görev yeri değişikliğini kabul etmeyip şirketi ibra ederek işten ayrıldığını, genel tatil ücret alacağı bulunmadığını, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davacının hizmet süresinin 15/10/2009-20/11/2013 tarihleri arasında 4 yıl 1 ay 6 gün olduğu, son ücretinin emsal ücretler de dikkate alınmak suretiyle taleple bağlılık da gözetilerek net 1.194,59 TL., brüt 1.590,64 TL. olduğu, ibranameye göre davacının hizmet süresi ve hesaplanan tüm işçilik alacaklarına dair davalıyı ibra ettiği, ancak söz konusu ibranamenin Türk Borçlar Kanunun 420. maddesindeki koşullara uymadığı, bu nedenle dikkate alınmadığı, davacı tarafa 5.000,00 TL. ödemenin kıdem ve ihbar tazminatına yönelik olduğu davacı vekilince 03/03/2015 tarihli duruşmada beyan edilmiş olmakla söz konusu miktarın fazla mesai ve genel tatil yönünden değerlendirilmediği, tüm dosya kapsamı ve bilirkişi raporu dikkate alınmak suretiyle davacının haftalık 18,5 saat fazla çalışma yaptığına yönelik bilirkişi raporuna itibar edildiği, tanık beyanlarında davacının tüm milli bayramlarda çalıştığının anlaşıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta, bordrolarda bir kısım ulusal bayram genel tatil tahakkukları bulunmaktadır. Bilirkişi raporunda bordrolardaki tahakkukların çalışılmasa da kanunen ödenmesi gereken yevmiyeler olduğu yani çalışma karşılığında ödenmesi gereken ilave yevmiye tahakkukunun bulunmadığı belirtilerek bordrolar gözetilmemiş ise de örnek olarak 2013 yılı Ekim, Ağustos, Mayıs, Nisan aylarının bordrolarında çalışılmasa da ödenmesi gereken ulusal bayram genel tatil yevmiyesi tahakkuk ettirilmiş, ilaveten alt kısımde “fazla mesai 2” adı altında 2’şer yevmiye daha tahakkuk ettirilmiştir. Yine örnek olarak dini bayram milli tatil dahil 2013 yılı Ekim ayında toplam 5 gün, 2013 yılı Ağustos ayında 4 gün, 2013 yılı Mayıs ayında 2 gün, 2013 yılı Nisan ayında 1 gün dini /milli bayram/genel tatil bulunmaktadır, çalışılmasa da ödenecek ücret olarak bu günler karşılığı tahakkuk ettirilmiş, alt kısımda “fazla mesai 2” olarak 2’şer gün daha tahakkuk ettirilmiştir. Bu 2’şer yevmiyenin ulusal bayram genel tatil tahakkuku olması ihtimali bulunmaktadır, zira “fazla mesai 1” başlığı altında fazla mesai tahakkukları ayrıca görünmektedir. Bu nedenle, tahakkuklar olan diğer bordrolar var ise bunlar tespit edilip, bu durum gerekirse davacı asıl duruşmaya bizzat celbedilip açıklatılıp irdelenerek, bu gibi tahakkukların neticeye etkisi olup olmadığı değerlendirilmelidir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.