Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/23328 E. 2018/19899 K. 07.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23328
KARAR NO : 2018/19899
KARAR TARİHİ : 07.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 02.06.2010-28.01.2013 tarihleri arasında operatör olarak çalıştığını, işyerinde kendisine yapılan kötü muamele, hakaret ve baskı nedeniyle istifa etmek zorunda kaldığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili,davacının kendi isteği ile istifa ederek işten ayrıldığını, bu nedenle iş akti feshinin haksız olduğunu, kıdem ve ihbar tazminatı hakkının bulunmadığını, talep edebileceği diğer işçilik alacaklarının savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili kabul edilen kıdem tazminata yönelik olarak temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Davacı, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere iş akdini yazılı istifa dilekçesi ile kendisi feshetmiştir.
Davacı, işyerinde hak etmediği halde hakkında tutulan tutanaklar ve uygulanan disiplin cezalarının üzerinde oluşturduğu baskı ve prim kesintileri nedeniyle istifa etmek zorunda kaldığını iddia etmiş ise de, dosyada davacı hakkında fesih tarihinden önceki en yakın tarihli tutanağın 06/02/2012 tarihli olup, fesihten yaklaşık bir yıl önce olduğu, arada başkaca bir tutanak veya disiplin cezası olmadığı görülmektedir. Sonuç olarak davacı istifaya zorlandığı şeklindeki iddiasını ispat edebilmiş değildir. Diğer taraftan fesih tarihi itibariyle hak edildiği halde ödenmemiş bir işçilik alacağı da yoktur. Açıklanan bu nedenlerle, davacı haklı fesih iddiasını kanıtlayamadığından, şartları bulunmayan kıdem tazminatı talebinin reddi gerekirken dosya kapsamı ile uyumlu olmayan davacının istifaya zorlandığı şeklindeki gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.