YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23140
KARAR NO : 2018/20076
KARAR TARİHİ : 08.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 01/08/1998–30/04/2013 tarihleri arasında paketleme şefi olarak çalıştığını, hafta içi 08:00- 17:30, Cumartesi 08:00-13:30 saatleri arasında haftanın 4 günü saat 17:30-18:00 arası yemek molasından sonra saat 20:30’a kadar fazla mesai yaptığını, ayın en az 2 Cumartesi günü 08:00–17:30 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek; fazla mesai alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının davalı işyerinde haftalık çalışma süresinin 45 saat olduğunu, davacı tarafından ileri sürülen nitelik ve yoğunlukta fazla çalışma yapılmasını gerektirecek iş olmadığını, davacının 2011 yılının yaz ayından sonra fazla çalışma yapmadığını ikrar ettiğini, davalı işyerinde işe giriş çıkışlarının elektronik sistemle kayıt altına alındığını, elektronik kart ve parmak izi sistemi ile çalışan bir puantaj sistemi mevcut olduğunu, davacının fazla çalışma ücretinin aylık ücreti içinde ödendiğini, denkleştirme esasına göre kullandığı serbest zamanlar için fazla çalışma ücreti talep edemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vekili tarafından açılan dava belirsiz alacak davası olmayıp kısmi dava niteliğindedir. Bu nedenle ıslah yoluyla dava konusu miktarların artırılmasından sonra davalı vekili tarafından ileri sürülen zamanaşımı def’i dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken zamanaşımı dikkate alınmadan hüküm kurulması hatalıdır.
3-Mahkemece hüküm altına alınan fazla mesai ücretine dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiş ise de, açılan dava kısmi dava olup dava dilekçesinde istenilen miktara dava tarihinden, ıslah ile artırılan kısma ıslah tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz işletilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.