YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/23101
KARAR NO : 2018/20068
KARAR TARİHİ : 08.11.2018

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde Mayıs 2011 tarihinden itibaren 01/06/2013 tarihine kadar makinacı olarak kesintisiz bir şekilde çalıştığını, en son ücretinin net 1.460,00 TL olduğunu, müvekkilinin iş akdini hak ve alacaklarının ödenmemesi nedeniyle 01/06/2013 tarihi itibariyle haklı olarak feshettiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, ücret, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının iş akdinin devamsızlık nedeniyle işverence haklı nedenle feshedildiğini, son ücretinin 1.160,00 TL olduğunu, işyerinde fazla mesai yapılmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava, niteliği itibariyle belirsiz alacak davasının bir türü olan külli tespit kısmi eda davası olarak açılmış olup bu dava türünde faiz başlangıcı yönünden Dairemiz uygulaması, kısmi dava esaslarıyla aynıdır. Açıklanan nedenle kıdem tazminatı dışındaki alacakların tamamına dava ve ıslah (talep artırım) ayrımı yapılmaksızın dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, ücret alacağı, fazla mesai ve hafta tatili ile ilgili paragrafların çıkartılarak yerlerine;
“- Net 1.883,07 TL ücret alacağından 100,00 TL’sinin dava tarihi olan 09/12/2013’ten itibaren, kalan 1.783,07 TL’sinin ıslah tarihi olan 08/09/2014’ten itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile,
-Net 1.005,28 TL fazla mesai ücretinden 50,00 TL’sinin dava tarihi olan 09/12/2013’ten itibaren, kalan 955,28 TL’sinin ıslah tarihi olan 08/09/2014’ten itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile,
-Net 435,62 TL hafta tatili ücretinden 50,00 TL’sinin dava tarihi olan 09/12/2013’ten itibaren, kalan 385,62 TL’sinin ıslah tarihi olan 08/09/2014’ten itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile davalıdan alınmasına, davacıya verilmesine,” paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. – 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.