Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/21987 E. 2015/31238 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/21987
KARAR NO : 2015/31238
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 30. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/06/2015
NUMARASI : 2014/331-2015/246

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı iş yerinde 02/03/2013-04/07/2014 tarihleri arasında kalite yönetim uzmanı olarak çalıştığını, iş akdinin haksız fesih nedenleri ile işten çıkartıldığını, bu nedenle iş akdinin feshinin geçersizliğinin tespiti ile müvekkilinin işe iadesine karar verilmesini taleple dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 02/03/2013 tarihinde davalı işyerinde çalışmaya başladığını, 04/07/2014 tarihinde 4857 sayılı iş kanunun 17. Maddesi uyarınca norm kadrodaki azalma çalışmaları doğrultusunda işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle geçerli sebep bildirilerek iş akdinin feshedildiğini beyan ederek davanın reddine karar verilmesini taleple beyan etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece “pozisyon kapatılması” şeklindeki bildirimin açık ve kesin olmadığı, fesih bildiriminde pozisyon kapatılmasının keyfi mi zorunlu mu olduğu bu konuda şirket yetkili kurulu tarafından bir karar olup olmadığı, sebeplerinin ve başka bir pozisyonda değerlendirilmesi yollarının denenip denenmediğinin de belirtilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildi.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli olduğunu kanıtlayacaktır. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması bu yöndedir. (04.04.2008 gün ve 2007/29752 Esas, 2008/7448 Karar sayılı ilamımız). Feshin işletme, işyeri ve işin gerekleri nedenleri ile yapıldığı ileri sürüldüğünde, öncelikle bu konuda işverenin işletmesel kararı aranmalı, bağlı işveren kararında işgörme ediminde ifayı engelleyen, bir başka anlatımla istihdamı engelleyen durum araştırılmalı, işletmesel karar ile istihdam fazlalığının meydana gelip gelmediği, işverenin bu kararı tutarlı şekilde uygulayıp uygulamadığı(tutarlılık denetimi), işverenin fesihte keyfi davranıp davranmadığı(keyfilik denetimi) ve işletmesel karar sonucu feshin kaçınılmaz olup olmadığı(ölçülülük denetimi-feshin son çare olması ilkesi) açıklığa kavuşturulmalıdır.
Dosya içeriğine göre kalite yönetim uzmanı olarak çalışan davacının iş sözleşmesi çalıştığı pozisyonun kapatılması nedeniyle feshedilmiştir. Mahkemece fesih bildiriminde dayanılan neden olan “pozisyon kapatılması”nın açık ve kesin nitelikte olmadığı kabul edilmişse de, pozisyon kapatılması 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesinde belirtilen işletme ve işyeri ve işin gerekleri kapsamında bir fesih nedenidir. Mahkemenin değerlendirmesi hatalıdır. Buna göre yukarıdaki ilkeler gözetilerek davacının pozisyonun kapatılmasını gerektirir durum bulunup bulunmadığı, feshin tutarlı uygulanıp uygulanmadığı, fesih son çare olarak başvurulup başvurulmadığı tespit için fesih öncesi ve sonrası altışar aylık davalı işverene ait tüm işyerlerine ilişkin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları getirtilmeli, işe alınanların unvanları tespit edilmeli işletme yönetimi, mali müşavir ve hukukçu bilirkişilerden rapor alınmalı ve sonuca göre karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.