Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2015/11209 E. 2015/20046 K. 02.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11209
KARAR NO : 2015/20046
KARAR TARİHİ : 02.06.2015

MAHKEMESİ : ………………. . İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Taraflar arasındaki, fark ikramiye alacağı ile fark ücret alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 02.06.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat ………………. ile karşı taraf adına Avukat ………………. geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı işçi, davalıya ait işyerinde müşteri hesapları lideri olarak çalıştığını, şirketin 2000 yılında özelleştirilmesinden sonra taraflar arasında 21.10.2000 tarihinde hizmet akdi imzalandığını, akdin 1/b,d,e bendinde ücret zammına ilişkin düzenlemeler olduğunu, ancak davacının ücretinde bu artışlar yapılmadığı için iş akdinin feshedildiği tarihe kadar ücretleri Nisan ve Kasım aylarında ödenen ikramiyelerinin eksik ödendiğini belirterek, ikramiye fark alacağı ile ücret farkı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı işveren, dava tarihinden geriye doğru 5 yıllık süre dışındaki taleplerinin zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini, davacı bir kamu kuruluşu olan şirkette 12.05.1989-21.10.2000 arası sözleşmeli personel statüsünde çalışıp şirketin özelleşmesini müteakip 21.10.2000’de imzaladığı iş sözleşmesi, 01.12.2003’te imzaladığı belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışmaya devam ettiğini, Kasım-2000 tarihindeki ücreti hizmet akdi hükümleri çerçevesinde %50 arttırılarak Kasım ayının son günü ödenmesi gerektiği halde %100 arttırılarak Kasım ayının son günü ödendiğini, bu nedenle Ocak-2001 tarihinde TÜFE oranında ücret artışı yapılmadığını, zira Kasım-2000 tarihinde fazladan yapılan %50 zammın TÜFE oranının çok üzerinde olduğunu, yine Kasım-2000 tarihindeki %100 artış nazara alınarak Temmuz-2001 tarihinde de yapılması gereken TÜFE oranındaki ücret artışının yapılmadığını, tarafların 01.12.2003’te imzaladıkları belirsiz süreli iş sözleşmesi ile karşılıklı olarak vazgeçtiklerini, ücret artışlarının şirket yönetimince belirlenecek dönem ve oranlarda yapılacağını, liyakat artışını, ücret dışındaki yan ödemeler ve miktarlarını yeniden tespit ettiklerini, 01.12.2003’ten itibaren yeni sözleşme hükümleri uygulandığını, 21.10.2000 tarihli hizmet akdine dayalı fark ücret alacağı ve fark ikramiye alacağının karşılıklı feragat nedeniyle ve zamanaşımı nedeniyle reddi gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının 2000/Kasım-2011/Temmuz dönemine ilişkin ücretleri 2001-2003/temmuz dönemi için 2000 yılında imzalanan iş sözleşmesi uyarınca TÜFE oranları ile 2001/Temmuz ayında İstanbul’a nakledilmesi nedeniyle 2001/Ağustos ayında yapılması gereken %50 zam oranı eklenerek davacının alabileceği ücret ile aldığı ücret miktaralrı karşılatırılarak ıslaha karşı yapılan zamanaşımı savunması nazara alınarak fark ücret ve ikramiye alacaklarının kabulüne karar verilmiştir.
Kararı yasal süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece verilen ilk karar Dairemizce “Taraflar arasında 21.10.2000 tarihinde imzalanmış olan iş sözleşmesinde ücretlere 1 Kasım 2000 tarihinde % 50 ücret artışı yapılacağı kararlaştırılmıştır. Aynı sözleşmede davacının çalıştığı birimin İstanbul’a taşındığı tarihi izleyen ilk aydan itibaren % 50 zam yapılacağı öngörülmüştür.
Davalı işveren Kasım 2000 zammını % 50 yerine % 100 olarak uygulamıştır. Davacı işçi dava dilekçesinde aynı tarihte İstanbul’a nakil gittiğini beyan etmişse de dosya içindeki bilgi ve belgelere göre davacı işçinin Temmuz 2001 tarihinde İstanbul’da çalışmaya başladığı anlaşılmaktadır. O halde iş sözleşmesi gereği nakle bağlı ücret artışı Temmuz 2001 tarihini izleyen ay başında itibaren yapılmalıdır. İş sözleşmesinde % 50 olarak öngörülen ücret artışının işverence % 100 olarak uygulanması kazanılmış hak oluşturmaz. Nakle bağlı zammın Kasım 2000 tarihinde yapıldığının kabulü de doğru olmaz. Bu durumda davacının ücreti 21.10.2000 tarihli iş sözleşmesi hükümlerine göre Kasım 2000 tarihinde % 50 ücret artışı ve Ağustos 2001 tarihinde % 50 ücret artışı şeklinde belirlenmeli ve daha sonraki artışlar bu ücret üzerine yapılarak davaya konu istekler bakımından fark alacak olup olmadığı tespit olunmalıdır. Gerekirse bu yönden bilirkişiden ek hesap raporu alınmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir.” denilerek bozulmuştur.
Mahkemece bilirkişiden bozma ilamı doğrultusunda alınan ek raporda davacının 2000/Kasım ayındaki alığı ücretine %50 zam ve 2001/Ocak ayından itibaren altı aylık TÜFE artışları 2003/Temmuz ayında kadar yansıtılmış, ayrıca 2001/Temmuz ayında İstanbul’a nakil gerçekleştiğinden işverence 2001/Ağustos ayında yapılması gereken %50 zam ve 2003/Temmuz ayından sonraki dönem için ise yeni iş sözleşmesi yıllık yapılacak ücret artışları işverenin uhdesine geçtiğinden işverence yapılan artışlar eklenerek davacının 2011/Temmuz ayına kadar alabileceği ücretler tespit edilerek fark ücret ve ikramiye alacakları tespit edilmiştir.
Davacıya 2001/Ocak-2003/Temmuz döneminde altı aylık dönemler halinde TÜFE oranında ücret artışları yapılması gerekirken 2002/Mayıs ve 2003/Mayıs döneminde yapılan %3,5 oranındaki artışların da eklenmesi hatalıdır. Yine hesaplama yapılan tarihteki artan vergi oranları dikkate alınarak dava ve ıslaha karşı yapılan zamanaşımı savunmasıda nazara alınarak davacının hak kazandığı fark ücret ve ikramiye alacakları tespit edilerek hüküm altına alınmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.