YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9919
KARAR NO : 2014/14752
KARAR TARİHİ : 07.05.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/12/2013
NUMARASI : 2012/499-2013/762
DAVA :Davacı, fazla çalışma ücreti ile izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Mahkemece bozmadan sonra 10.12.2013 tarihinde tefhim edilen hüküm özetinde “…4.427,62 TL. izin ücreti alacağından taleple bağlı kalınarak 1.000,00 TL. nin dava tarihi olan 04.12.2006 tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davacının fazlaya ilişkin haklarının saklı tutulmasına, “ hükmedildiği halde, davacı vekilinin maddi hatanın düzeltilmesi talebi üzerine gerekçeli kararda duruşmada tefhim edilen hüküm özetinde dikkate alınmayan ek dava dikkate alınarak “ 4.427,62 TL. izin ücreti alacağından 1.000,00 TL. nin dava tarihi olan 04.12.2006 tarihinden, bakiyesinin ek dava tarihi olan 19.03.2010 tarihinden itibaren yürütülecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, “ şeklinde hüküm sonucu oluşturulduğu anlaşılmıştır.
6100 Sayılı HMK. nun 298/2. maddesine göre gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.
Yukarıda açıklandığı üzere Mahkemenin duruşmada tefhim edilen hüküm özetinde yer almayan ek davaya ilişkin olarak gerekçeli kararın hüküm sonucunda kabul hükmü oluşturması 6100 Sayılı HMK. nun 298/2. maddesine açıkça aykırıdır.
Bu nedenle daha önce HMK. nun 297, 298 ve 321. maddelerine aykırı olduğu için bozulan kararın bu kez HMK. nun 298/2. maddesine açıkça aykırı olması nedeni ile ikinci kez bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.