YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/9764
KARAR NO : 2015/23755
KARAR TARİHİ : 01.07.2015

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, bakiye kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hüküm duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; HUMK.nun 435.maddesi gereğince duruşma isteğinin süreden reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verilmiş olmakla Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi. gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının, 1996 yılından iş sözleşmesinin davalı şirkete devredildiği 01/10/2004 tarihine kadar dava dışı ….’de haber müdürü olarak çalıştığını, 01/10/2004 tarihinden 01/03/2011 tarihine kadar da davalı şirkette aralıksız olarak çalıştığını, 31/07/2006 tarihinde emekli olması nedeniyle kendisine kıdem tazminatı adı altında bir kısım ödeme yapıldığını, yapılan ödemenin eksik olup bakiye kısmın davacıya ödenmesi gerektiğini, davacının bu tarihten sonra da davalı işyerinde haber müdürü olarak çalışmaya devam ettiğini, iş akdinin davalı şirkete dava açan bir diğer gazeteci ….’in davasında şahitlik yapması üzerine davalı şirket tarafından 01/03/2011 tarihinde hiçbir haklı ve geçerli neden olmadan feshedildiğini, davacının sürekli basın kartı sahibi olup, spor biriminde çalışan bir gazeteci olduğunu, bu nedenle çalışmalarının Basın İş Kanunu kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini iddia ederek, hak edilen ve ödenmeyen işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının müvekkili şirket bünyesinde 01/10/2004-31/07/2006 tarihleri arasında çalıştığını, bu tarihten sonra emekli olması sebebiyle tüm tazminatlarının ödendiğini ve bu tarihler arasında talep ettiği tazminatların tümünün reddinin gerektiğini, şirketteki çalışmasından 02/08/2010 tarihi itibariyle istifa ettiğini, dolayısıyla 31/07/2006 tarihinden sonraki tazminat taleplerinin de reddinin gerektiğini, davacı istifa ettikten sonra kendisi ile telif ödemesi karşılığı çalışılmaya başlandığını, 02/08/2010 tarihi sonrası için talep edilen tazminatların da bu sebeple reddinin gerektiğini, davacı, Basın İş Kanunu’na tabi çalışan olmadığından bu kanuna dayanılamayacağını, davacının şirket nezdinde haber bölümünde çalışmadığını, iş akdinin devamı süresince … içerik bölümünde görev aldığını, buna istinaden davacının gazeteci olarak kabul edilmesinin mümkün olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı yönünde uyuşmazlık söz konusudur.
5953 sayılı Basın İş Kanunu’nun 29. maddesine göre “Gazeteciye bu Kanunun 21 inci maddesinde yazılı yıllık izni vermeyen veya izni vermiş olup da izin müddetine ait ücreti ödemeyen işverene, yıllık izin vermediği veya izin süresine ait ücretleri ödemediği kimsenin izin müddetine tekabül eden ücretler yekununun üç katı kadar idarî para cezası verilir; ayrıca gazeteciye ödenmesi gereken ücret toplamı, iki kat olarak ödenir.” Kanunun 21. maddesinde meslekteki kıdemine göre kullanacağı izin süresi belirtilirken son fıkrasında “izin hakkından feragat edilemeyeceği” açıkça vurgulanmıştır. 29. maddenin gazeteci çalışırken uygulanması gereken bir yaptırım düzenlediği, çalışırken izin vermeyen veya izin verildiği halde izin ücreti ödenmeyen işveren hakkında uygulanması gerektiği anlaşılmaktadır. Dairemizin kararlılık kazanan dönem ücreti üzerinden ödenmesi gereken izin ücreti, bu kullandırılmayan veya kullandırılmasına rağmen ücreti ödenmeyen ücrettir. Ancak bunun için gazetecinin çalışırken talep etmesine rağmen izin kullandırılmadığını veya izin verilmediğini iddia etmesi gerekir. Çalışırken bu yönde talebi olmayan gazetecinin, fesih nedeni ile son ücret üzerinden hesaplanacak izin ücreti, 21. maddedeki sürelerle sınırlıdır. Başka bir anlatımla fesih nedeni ile son ücret üzerinden hesaplanacak izin ücreti 29. madde gereği 2 kat hesaplanamaz.
Dosya içeriğine göre davacının çalışırken yıllık izin talebinde bulunmasına rağmen izin kullandırılmadığını veya izin verilmesine rağmen ücretinin ödenmediğini iddia etmiş değildir. Bu nedenle 21. maddeye göre kullanılmayan izinlerin, 29. madde uyarınca iki katı alınarak, Dairemiz emsal uygulamasına aykırı olarak son ücret üzerinden hesaplanması hatalıdır. Davacı iş sözleşmesinin feshinden sonra kullandırılmayan yıllık ücretli izinlerin karşılığı ücret alacağını talep ettiğine göre, 21. madde uyarınca kullandırılmayan toplam izin süresi, 29. madde uygulanmadan son ücret üzerinden hesaplanmalıdır.
Eksik ve hatalı değerlendirme ile yıllık ücretli izin alacağına karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.