YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/700
KARAR NO : 2014/10263
KARAR TARİHİ : 26.03.2014
MAHKEMESİ : BAKIRKÖY 31. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/09/2013
NUMARASI : 2013/376-2013/50
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, izin ücreti alacağı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, sefer primi alacağı ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, sefer primi ve ücret alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, 11/09/2013 tarih ve 2013/376 E – 2013/50 K sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kısa kararın tefhiminden sonra ancak gerekçeli karar taraf vekillerine tebliğ edilmeden önce davacı vekili tavzih/tashih talebinde bulunmuş ve iş bu dosya ile 2013/375 esas numaralı dosyaların karıştırıldığını ileri sürerek kararın tavzih/tashih edilmesini istemiştir.
Davacı vekilinin tavzih/tashih talebi mahkemece bir ek kararla reddedilmiştir. Red gerekçesinde, iş bu dosya ile 2013/375 esas numaralı dosyaların karşıtırıldığı, bu yanlışlığın tavzih/tashih suretiyle giderilmesinin mümkün olmadığı, bu hatanın ancak Yargıtay tarafından kararın bozulması suretiyle düzeltilebileceği belirtilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece, 11/09/2013 tarih ve 2013/376 E – 2013/50 K sayılı karar ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece karar verildikten sonra tutulan 24/10/2013 tarihli tutanakta özetle, iş bu dosya ile 2013/375 esas numaralı dosyaların karşıtırıldığı, 2013/375 esas sayılı dosyaya ait olması gereken kararın iş bu dosya için yazıldığı ve bu şekilde kısa kararla gerekçeli karar arasında esaslı yanılgıya düşüldüğü belirtilmiştir.
Mahkemece tutulan yukarıda belirtilen tutanak içeriği, davacı vekilinin tavzih/tashih talebinin reddine dair ek karar ve tüm dosya içeriği birlikte değerlendirildiğinde, iş bu dosyada mahkemece verilen gerekçeli kararın karar başlığı hariç, diğer tüm kısımları yani duruşmada tefhim olunan kısa karar, gerekçeli kararın gerekçe kısmı ve yine gerekçeli kararın hüküm fıkrası (hüküm sonucu) kısımları 2013/375 esas numaralı davada verilen gerekçeli karara ait olduğu açıkça anlaşılmıştır. Başka bir anlatımla, iş bu dava hakkında verilen kararın, bu davanın davacısı, davalısı ve dava konusu ile bir ilgisi yoktur. Gerekçeli kararın sadece karar başlığı kısmı doğru olup, gerekçeli kararın gerekçe kısmı ve yine gerekçeli kararın hüküm fıkrası (hüküm sonucu) kısmı ile duruşmada tefhim olunan kısa karar hatalı olup bir başka davaya aittir.
Bu yapılan tespitler kapsamında başki bir dosyaya ait gerekçeyi taşıyan kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.