YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6510
KARAR NO : 2015/20366
KARAR TARİHİ : 03.06.2015

MAHKEMESİ : ………………… İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kötüniyet, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının başka bir işçiye hakaret etmesi nedeniyle sözleşmenin haklı nedenle feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı dava dilekçesiyle 2007 yılı Şubat ayına kadar haftanın 7 günü, 2007 yılı Şubat ayından sonra haftanın 6 günü 10 saat çalıştığını iddia etmesine rağmen tanık beyanlarına göre haftanın 3 günü 10 saat, 3 günü 11 saat çalıştığı kabul edilmesi hatalıdır.
Mahkemece HMK.nun 26.maddesi uyarınca davacının talebiyle bağlı kalınarak haftanın 6 günü günlük 10 saat çalışıldığı kabul edilerek ve 1 saat ara dinlenmesi düşülerek fazla mesai ücret alacağı hesaplanmalıdır.
3- Fazla çalışmanın hesabı sırasında izinli yada raporlu olunan, başka bir deyişle fiilen çalışılmayan sürelerin dışlanması gerekir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai alacağı hesaplanmış ise de yıllık izin belgeleri değerlendirilmeksizin fazla mesai alacağının hesaplanması hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş, bu yıllık izin belgeleri davacıya gösterilip beyanı alındıktan sonra gerekirse dosyanın bilirkişiye tevdii ile ek rapor aldırılması ve sonucuna fazla mesai ücret alacağına karar vermektir.
4- Hükümde davacının genel tatil ücret alacağının maddi hata sonucu hafta tatili olarak adlandırılması hatalıdır.
5-Mahkemece, 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında çalışan davacının brüt hesaplanan fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağının nete çevrilmesi sırasında 5510 sayılı Yasanın 80. maddesinde öngörülen sigorta primi kesintisi ve işsizlik sigortası kesintilerinin düşülmemesi hatalıdır.
6- Davacı işçinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışma karşılığı ücretlere hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 47 nci maddesinde, Kanunun kapsamındaki işyerleri bakımından, ulusal bayram ve genel tatil günü olarak kabul edilen günlerde çalışma karşılığı olmaksızın o günün ücretinin ödeneceği, tatil yapılmayarak çalışıldığında ise, ayrıca çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerektiği hükme bağlanmıştır.
Somut olayda, imzalı bordrolarda tahakkuk ettirilen ücretin çalışılmadan ödenmesi gereken ücret olup, tatil yapılmayarak çalışılan her gün için bir günlük ücretin ödenmesi gerekirken %100 zamlı hesaplanması da hatalıdır.7- Davacı dava dilekçesinde alacak kalemleri için faiz talebinde bulunmamasına rağmen mahkemece faiz yürütülmesi HMK.nun 26.maddesinde belirtilen taleple bağlılık kuralına aykırıdır.
8- Hükmedilen miktarın net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi hatalıdır.
9- Hükmedilen faizin başlangıç tarihleri olan dava ve ıslah tarihlerinin ne olduğunun kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.