Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/588 E. 2014/39450 K. 22.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/588
KARAR NO : 2014/39450
KARAR TARİHİ : 22.12.2014

MAHKEMESİ : İSTANBUL 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/10/2013
NUMARASI : 2010/844-2013/842

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, ikramiye, yıllık ücretli izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan T.. İnş. San. A.Ş. ile A.. İnş. Nak. Turz. Taah. Tic. Ltd. Şti. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinden özetli, iş akdinin işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığı gibi karşılığı olan ücretlerin de ödenmediğini, fazla mesai yapmasına, ulusal bayram genel tatiller ile hafta tatillerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, ikramiye ve aylık ücretinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, ücret, ikramiye, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekilleri ayrı ayrı cevap dilekçelerinde özetle davanın reddini talep etmişlerdir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılardan T.. İnş. San. A.Ş. ile A.. İnş. Hak. Turz. Taah. Tic. Ltd. yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Davacı taraf davasını K.. İnşaat San. ve Tic. AŞ şirketine karşı yöneltmiş olup davacı işçinin çalıştığı şirketin unvanı “K..Yapı Endüstrisi ve Ticaret AŞ” dir. Mahkemece dava bu davalı açısından reddedilmiş ise de dosyada mevcut davalı Koray şirketlerinin vekili ile arasındaki vekâletnamesinden, tanık beyanlarından, ticaret sicillerinden, yine emsal dosyalarda diğer davacı işçilere imzalatılan ibranamelerde geçen “K.. İnşaat Taşeronu A.. İnş.” ifadelerinden davacının husumet tevcihinde hata ettiği anlaşılmaktadır. Bu açıdan K.. İnşaat San. ve Tic. AŞ yönünden davanın husumet yokluğu gerekçesi ile reddi, HMK 124 maddesine açıkça aykırı olup bozma nedeni ise de bu konuda davacı temyizi olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Taraflar arasında davacının tespit edilen hizmet süresi konusunda uyuşmazlık söz konusudur.
Davacı vekili müvekkili işçinin 9.1.2007-18.6.2007; 28.1.2007-25.4.2008 ve 5.3.2009-17.3.2010 tarihleri arasında 3 dönem halinde çalıştığını iddia etmiştir. Davalı T.. İnşaat şirketi ile A.. şirketi vekilleri ise davacının hizmet süresinin kesintili olduğu, çalıştığı gün kadar Kurum’a bildirildiğini, giriş ve çıkış tarihleri esas alınıp aradaki sürelerin hizmet süresi olarak tespitinin hatalı olduğunu savunmuşlardır.
Davacı işçi kalıp işçisi olarak çalışmıştır. Davacı vekili dava dilekçesinde müvekkili işçinin günlük olarak 55 TL ücret karşılığı çalıştığını beyan etmiştir. Davacı işçinin hizmet cetvelinin, Kurum’dan celp edilen sigortalı çalışan bildirim formlarının incelenmesinden aylık çalışmalarının 30 gün üzerinden bildirilmediği anlaşılmaktadır. Davacının hizmeti sırasında ücretsiz izin nedeni ile bir kısım günlerde çalışmalarının olmadığı anlaşılmaktadır. Davacının yaptığı işin mahiyeti gereği de her gün çalışmasının olamayacağı açıktır. Bu açıklamalara göre davacının hizmet süresinin hizmet cetveline göre Kurum’a bildirilen günler üzerinden hesaplanarak tespit edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır.
3- Taraflar arasında davacı işçinin kıdem tazminatı alacağı konusunda uyuşmazlık söz konusudur.
Davacı vekili ıslah dilekçesinde davacının kıdem tazminatının 1.375 TL’lik kısmının Koray İnşaat şirketinden tahsilini talep ettiği halde Mahkemece bu miktar alacağın T.. İnşaat şirketinden tahsiline karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.