YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5356
KARAR NO : 2014/39589
KARAR TARİHİ : 23.12.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 6. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/12/2013
NUMARASI : 2012/473-2013/490
DAVA :Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin, fazla çalışma ve hafta tatili ücret alacaklarınn ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23.12.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına kimse gelmedi. Karşı taraf adına Avukat geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 15.06.1991-24.08.2010 tarihleri arasında mağaza müdürü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, işçilik alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 05.05.1993-31.05.2010 tarihleri arasında çalıştığını, emeklilik nedeniyle iş sözleşmesinin sona erdiğini, işçilik alacaklarının ödendiğini ve kendilerini ibra ettiğini, taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 15.06.1991-24.08.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, davalının iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğu, fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yaptığı halde karşılığının ödenmediğini, kullanmadığı yıllık ücretli izni bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı tarafça davacının yıllık izin kullandığına ilişkin izin talep formları ibraz edilmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda bu izin talep formlarına değer verilerek yıllık izin alacağı hesaplanmış isede, davacı bu izin talep formları altındaki imzaların kendisine ait olmadığını ileri sürdüğünden Mahkemece gerekli imza incelemesi yapılmadan izin talep formlarına değer verilmesi hatalıdır.
3-Davacı fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının ispat hususunda iki tanık dinletmiştir. Davacı tanıklarından birisinin işyerindeki çalışması 1999 yılında sona ermiş olup davalı tarafın zamanaşımı savunması nazara alındığında bu tanık beyanına itibar edilemez. Diğer davacı tanığı komşu işyerinde çalışmıştır. Bu tanık beyanına göre fazla çalışma ve hafta tatili çalışma alacağı hesaplanmış ise de bu tanık beyanları fazla çalışma ve hafta tatili hesaplaması yapılması yönünden yeterli değildir. Mahkemece davacının kanıtlanamayan fazla çalışma ve hafta tatili çalışma alacaklarının reddi gerekirken kabulü hatalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.