YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/3643
KARAR NO : 2014/6290
KARAR TARİHİ : 27.02.2014
MAHKEMESİ : SAKARYA İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 05/09/2013
NUMARASI : 2010/1171-2013/707
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazmiantı, ikramiye alacağı, yol parası, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, milli bayram ve genel tatil ücreti, araç başı tur ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirketin taşeronu olan E.. İnş.ve Tic. Ltd. Şti. bünyesinde 2003 Eylül ayından itibaren çalışmaya başladığını, iş akdinin taşeron şirket tarafından davacının Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına yaptığı şikayet üzerine haksız olarak feshedildiğini iddia ederek, fazlaya ilişkin talep ve dava hakkı saklı kalmak kaydı ile 100 TL ikramiye alacağı, 100 TL yol parası, 1.000 TL fazla mesai alacağı, 100 TL hafta tatkili, 100 TL milli bayram ve genel tatil ücret alacağı, 750 TL araç başı tur ücreti 100 TL kıdem ve 500 TL ihbar tazminatlarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının E.. İnş.ve Tic. Ltd. Şti.nin çalışanı olduğunu, aralarında iş akdi bulunmadığını, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, davacının davalı şirketten alacağının bulunmadığını, davalı şirkette tur ücreti adı altında bir ödeme yapılmadığını, davacının böyle bir alacağı olmadığını, savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kısa karar davalı vekilinin yüzüne karşı 05.09.2013 tarihinde tefhim edilmiş, davalı vekilide 11.9.2013 arihinde maktu temyiz karar harcı ve temyiz başvurma harcını yatırmıştır. Gerekçeli karar ise 31.10.2013 tarihinde tebliğ edilmiştir.
02.12.2013 tarihli hakim imzası bulunmayan muhtıra ile davalıya 1320 TL temyiz harcının yatırılması için 7 günlük süre verilmiş ve 12.12.2013 de davalı vekiline tebliğ edilmiştir
Mahkemece 07.01.2014 tarihli Ek Karar ile temyiz harcının 7 günlük sürede yatırılmadığı gerekçesiyle davalının temyiz talebinin reddine karar verilmiş 21.1.2014 de davalıya tebliğ edilen red kararını harcını yatırarak 27.1.2014 tarihinde temyiz etmiştir.
Davalı vekili; muhtıra ile verilen süre gereğince İstanbul Anadolu Adalet Sarayı PTT şubesi kanalı ile 18.12.2013 tarihinde PTT den havale kanalıyla istenilen 1320 TL’yi dosyaya gönderdiklerini, açıklama kısmınada temyiz karar harcı olduğunu belirttiklerini, bu sebeple Mahkemenin temyiz talebini red kararının yerinde olmadığını belirterek, 18.12.2013 tarihli ve 1320 TL temyiz karar harcının yatırıldığını gösterir PTT havale kağıdını dilekçesine eklemiştir.
Dosya İncelendi.
Gereği Düşünüldü:
1- Davalı vekiline 12.12.2013 tarihinde tebliğ edilen muhtıra gereğinin 18.12.2013 tarihli PTT havale kağıdı ile yerine getirilerek bakiye temyiz harçlarının süresinde yatırıldığı anlaşılmakla 07.01.2014 tarihli Ek Karar’ın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2- Davalı vekilinin 05.09.2013 tarihli kararı yasal süresi içerisinde temyiz ettiğinin KABULÜNE karar vermiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece davacının ayda 2 kez hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek tüm çalışma dönemi olan 25.09.2003- 20.10.2010 tarihleri arası için hesaplanan hafta tatili alacağı hüküm altına alınmıştır.
Davacı tanığı olarak dinlenen M.. G.. dışındaki tanıklar haftada bir gün izin kullandığını beyan etmişlerdir.
Tanık M.. G.. ise davalı işyerinde 2008-2009 Yılları arasında davacı ile beraber çalıştığını belirtmiştir. O halde davacının çalıştığı tüm süre için hafta tatili ücreti hesabı yapılması hatalıdır. Her tanık ancak kendi çalıştığı dönemle sınırlı olarak bilgi sahibi olabilir.
Bu sebeple hafta tatili alacağı, tanık M.. G..’nun davacı ile birlikte çalıştığı dönemle sınırlı olarak hesaplanmalıdır.Yazılı şekilde hesaplama yapılması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.