Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/36387 E. 2016/7541 K. 28.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/36387
KARAR NO : 2016/7541
KARAR TARİHİ : 28.03.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVALILAR :1-… ADINA AVUKAT … 2-…

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı ile davalılardan … avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 16.03.2010 – 24.05.2013 tarihleri arasında davalı şirketler bünyesinde pompa operatörü olarak çalıştığını, davalı nin diğer davalı nin asıl işvereni olduğunu, son ücretinin 2.100,00 TL net aylık olduğunu ve ücretin bir kısmının elden ödendiğini, sigorta primlerinin asgari ücret üzerinden yatırıldığını, günde ayrıca 2 öğün yemek verildiğini, 24 saat çalışma sistemi ile ayda 15 gün çalıştırıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının nin işçisi olmadığını, diğer davalı nin işçisi olduğunu, bu nedenle husumet yönünden davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalıların iş akdinin tazminat gerektirmeyecek şekilde feshedildiğini ispat edemedikleri gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı vekili ve davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece; davacı tanıklarının davalılara karşı derdest davalarının bulunması nedeni ile beyanlarına itibar edilmeyerek davacının fazla çalışma yaptığını, bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ispat edemediği kabul edilmiştir.
Davacı vekili tarafından dosyaya ibraz edilen İş Mahkemesinin 2011/ 207 esas sayılı dosyasında yer alan davalı tanık beyanlarından; iş yerinde operatör olarak çalışanların 24 saat çalışma, 24 saat dinlenme esasına göre çalıştıklarını belirttikleri, her ne kadar bu davalı tanıkları iş bu dosya açısından davalı tarafça bildirilmemiş ise de, bu beyanlar davacı iddiası ve davacı tanık anlatımları ile birlikte değerlendirildiğinde; davalı iş yerindeki çalışma düzeninin 24 saat çalışma, 24 saat dinlenme şeklinde olduğu tespit edilmiştir. Kaldı ki, yine davacı tanık anlatımlarından aynı dönemde yaklaşık 200 kişinin işine son verildiğinin belirtilmesi karşısında işçilerin birçoğunun da dava yoluna başvurmuş olması da muhakkaktır. Bu suretle, davacının 24 saat çalışma ve 24 saat dinlenme esaslı çalıştığını kabul ederek hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar ederek fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti taleplerinin kabulüne karar verilmesi gerekirken, mahkemece taleplerin reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.