YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/33450
KARAR NO : 2014/35235
KARAR TARİHİ : 24.11.2014
MAHKEMESİ : KUŞADASI 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)
TARİHİ : 13/06/2012
NUMARASI : 2007/262-2012/285
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile ihbar tazminatı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan B.. L.. İle T.. B.. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Bakanlığa ait hastanede alt işveren işçisi olarak çalışırken haksız şekilde işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem-ihbar tazminatının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı T.C. Sağlık Bakanlığı vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
Davalı Birim Bilgi İşlem Şirketi vekili, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, iş sözleşmesinin kadro azaltımı gerekçesiyle işverence önelsiz olarak feshedildiği sonucuna varılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı T.C. Sağlık Bakanlığı vekili ve davalı Birim Bilgi İşlem Şirketi vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı T.C. Sağlık Bakanlığı vekili ve davalı Birim Bilgi İşlem Şirketi’nin aşağıdaki bentler kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda dava, Birim Bilgi İşlem Şirketi ve Kuşadası Devlet Hastanesi aleyhine açılmış, yargılama sırasında T.C. Sağlık Bakanlığı’na yöntemince husumet tevcih edilmiş, ancak mahkemece her üç davalı aleyhine hüküm kurulmuştur.
Mahkemece, tüzel kişiliği ve taraf ehliyeti bulunmayan Kuşadası Devlet Hastanesi’nin gerekçeli kararda davalı sıfatında gösterilerek aleyhine hüküm kurulması isabetsizdir.
3- Mahkemece, birden fazla davalı olmasına ve gerekçeli kararda davalı Şirket ile davalı Bakanlık arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi kabul edilmesine rağmen “davalıdan tahsiline” şeklinde hüküm kurulmasının infazda tereddüte yol açacağının ve hükmün HMK’nın 297. maddesine aykırı olacağının düşülmemesi hatalıdır.
4- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre harçtan muaf olan davalı Bakanlığın harca mahkûm edilmesi isabetsizdir.
5- Mahkemece, yargılama giderine ilişkin kurulan hükümde, “ Davacının yaptığı masraflardan kabul-ret oranına göre belirlenen 98,63 TL’nin davalılardan tahsili ile davacıya verilmesine, bakiyesinin davacı üzerinde bırakılmasına” denilmiş, bu sonuca nasıl ulaşıldığı denetime elverişli olarak açıklanmamıştır.
6100 sayılı HMK’nın 297. maddesine göre, tarafların yargılama sebebiyle yaptıkları masrafın ne kadar olduğu, bunun ne kadarının harç ne kadarının diğer masraflar olduğu, masraflardan kimin ne kadarından sorumlu olacağı tek tek karar yerinde açıklanmalıdır.
Mahkemece, hükmolunan yargılama giderlerinin denetime elverişli olarak karar yerinde açıklanmaması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, sair yönleri incelenmeksizin yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 24.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.