Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/33413 E. 2016/4911 K. 07.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/33413
KARAR NO : 2016/4911
KARAR TARİHİ : 07.03.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 23.05.2008 tarihinden iş akdinin haksız feshedildiği 22.04.2013 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde granör makine operatörü olarak çalıştığını, işveren tarafından hiçbir devir sözleşmesi yapılmaksızın 25.02.2013 tarihinde … isimli işyerinde çalıştırılmaya başlandığını, aylık ücretinin 1.120,00 TL olduğunu, 600,00 TL’sinin banka aracılığıyla, geri kalanının elden ödendiğini, davacının üçlü vardiya sistemi ile çalıştığını, vardiya saatlerinin 08.00-15.00, 15.00-22.00, 22.00-08.00 olduğunu, ancak davacının mesai saatleri dışında da çalışmasının olduğunu, resmi tatillerde çalışmasının devam ettiğini, 2012 yılına ait izinlerini kullanmadığını, davacının davalı işverene noter aracılığıyla gönderdiği ihtarname ile alacaklarını talep ettiğini, ancak davalı tarafından bir ödeme yapılmadığını ve ihtarnameye dava dışı … isimli şirket tarafından işten çıkartıldığı şeklinde cevap verildiğini iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla mesai ve genel tatil çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davacının 08.04.2009-24.02.2013 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, 24.02.2013 tarihinde davacıya yazılı belge ile tüm özlük ve işçilik hakları ile birlikte …. devredildiğinin bildirildiğini, davacının devredilen şirket bünyesinde çalışmayı kabul ettiğini, ancak belgeyi imzalamayacağını söylediğini, bu durumun tutanakla kayıt altına alındığını, davacının bu şekilde … 22.04.2013 tarihine kadar çalışmasını sürdürdüğünü, davacının onayı ve haberi olmaksızın iş sözleşmesinin devrinin söz konusu olmadığını, davacının devredilen şirkette çalışmaya razı olarak davalı şirketten istifa etmek suretiyle işten ayrıldığını, davacının 22.04.2013, 24.04.2013 ve 25.04.2013 günlerinde işe gelmemesi nedeni ile kendisine gönderilen ihtarnameyle savunmasının istendiğini, ancak davacı tarafından savunma verilmemesi üzerine noter aracılığıyla iş sözleşmesinin sonlandırıldığını, davacının kıdem ve ihbar tazminatı almaya hak kazanmadığını, davacının çalıştığı süre boyunca senelik izinlerini kullandığını, resmi ve dini bayram günlerinde çalışmadığını, davacının vardiyalı çalışması nedeniyle fazla mesai yapılmasının olağan olmadığını, fazla çalışma alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ile fazla mesai ve genel tatil çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı 23.05.2008 tarihi ile 22.04.2013 tarihleri arasındaki çalışmasına dayanan alacaklarını davalı şirketten talep etmiş olup, davacının 23.05.2008 – 24.02.2013 tarihleri arasındaki çalışmasının davalı işverenden, 25.02.2013 – 22.04.2013 tarihleri arasındaki çalışmasının da dava dışı …. bildirildiği görülmektedir.
Mahkemece davacının hizmet süresi sonu 24.02.2013 tarihi olarak kabul edilmiş ise de, dosya kapsamına göre davalı işveren ile dava dışı … arasında organik bağ bulunduğu tartışmasızdır. Buna göre davacının davalı şirket nezdinde 22.04.2013 tarihine kadar çalıştığı kabul edilmeli ve işçilik alacakları buna göre hesaplanmalı ayrıca davalı işverenin son işveren olmadığı gerekçesiyle reddine karar verilen ihbar tazminatı ile varsa yıllık izin ücreti talebi de hüküm altına alınmalıdır. Yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 07/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.