YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32821
KARAR NO : 2014/35438
KARAR TARİHİ : 25.11.2014

MAHKEMESİ : EDİRNE İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 14/03/2014
NUMARASI : 2013/179-2014/122

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılardan T.C. S.. B.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili 25.03.2009 tarihli dava dilekçesinde özetle; davacının Edirne Devlet Hastanesinde 07.04.2005 tarihinden 31.01.2009 tarihine kadar çalıştığını, iş aktinin haksız olarak fesh edildiğini, Edirne Devlet Hastanesi ile diğer davalılar arasında asıl iş veren – alt iş veren ilişkisi olduğunu, davacının asgari ücretle çalıştığını, ek olarak 30 TL yolluk bedeli ile hastanenin yemek servisinden yararlandığını, bu nedenle ödenmeyen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai alacağı, hafta sonu ücreti alacağı, genel tatil ücreti alacaklarının davalı taraflardan tahsili ile taraflarına verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı S.. B.. vekili tarafından verilen cevap dilekçesinde özetle; davacının Edirne Devlet Hastanesinin sözleşme imzaladığı firmaların elemanı olarak çalıştığını, davacı hakkında işlerine gereken önemi göstermediğine dair tutanak tutulduğunu, davacının hizmet aktinin fesh edildiğine dair çıkış tebligatının tebliğ edildiğini ve doğacak bütün alacaklardan feragat ettiğine dair ibraname imzaladığını, bu nedenle açılan davanın reddini talep etmiştir.
Davalı D. Sos Hizm Ltd Şti vekili tarafından verilen cevap dilekçesinde özetle; açılan davada husumet itirazlarının bulunduğunu, davacının asıl iş veren olan S.. B.. Edirne Devlet Hastanesinde 01.03.2006 – 31.12.2007 tarihleri arasında temizlik personeli olarak çalıştığını, işçilerin üzerindeki yönetim hakkının asıl iş veren konumunda bulunan Edirne Devlet Hastanesi olduğunu, bu nedenle müvekkillerinin davada husumet ehliyetinin bulunmadığını ve açılan davanın reddini talep etmiştir.
Davalı Ç. Temizlik Ltd Şti vekili tarafından verilen cevap dilekçesinde özete; davalı iş yerinin 09.04.2005 – 08.05.2005 tarihleri arasında 1 aylık bir dönem içerisinde temizlik hizmetlerini yükümlendiğini ve davacının da bu tarihler arasında davalı iş yerinde çalıştığını, çalışma süresi dikkate alındığında davacının talep ettiği alacaklarına ilişkin sorumlu tutulmalarının yasal olarak mümkün olmadığını ve açılan davanın reddini talep etmiştir.
Davalı İ. Lojistik Temizlik Matbaa Hizmet Gıda Kırtasiye San ve Tic Ltd Şti tarafından davacıya ait şahsi sicil dosyasının dosyamız arasına katıldığı anlaşıldı.
C) Mahkemenin ilk kararı dairemizin 2010/46789 esas 2013/6522 karar sayılı ilamı ile özetle ve sonuç olarak “1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı S.. B.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Somut olayda; davacı işçi, davalı Bakanlığa ait hastane işyerinde alt işverenin temizlik işçisi olarak çalışmakta iken iş sözleşmesinin 31.12.2009 tarihinde haksız feshedildiğini iddia ederek, dört alt işveren ve asıl işveren hakkında kıdem, ihbar tazminatı ve bir kısım işçilik alacakları istemi ile dava açmıştır.
Mahkemece: bir yıldan fazla çalıştığı alt işverenlerden kıdem tazminatı alacağının, son alt işverenden ihbar tazminatı alacağının ve fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarının da alt işverenlerden ayrı ayrı tahsiline karar verildikten sonra, anılan alacaklardan davalı Bakanlığın da müştereken, mütesessilen sorumlu olduğunun belirlenmesine karar verilmiş ve ayrıca her alt işveren hakkında vekalet ücreti,yargılama gideri ve davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan, diğer davalılar hakkında ayrı ayrı harçla ilgili hükümde kurulmuştur.
Kıdem tazimanatından, önceki alt işverenler devir tarihindeki süre ve ücretle sınırlı olarak, ancak tüm süre kıdem tazminatından sadece son alt ve asıl işveren müştereken müteselsilen sorumlu olduklarından, hükmün son alt ve asıl işveren hakkında kurulup, diğer alt işverenlerin sorumlu oldukları kıdem tazminatı miktarının sadece belirtilmesi ile yetinmek gerekirken, her alt işveren hakkında ayrı ayrı kıdem tazminatı tahsiline karar verilmesi yerinde değildir.
Fazla çalışma, hafta ve genel alacaklarından da yine sadece son alt ve asıl işveren müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu, devirden bu yana iki yıldan fazla zaman geçen diğer alt işverenler hakkında hüküm kurulamayacağı halde belirtilen şekilde hüküm kurulması İş Yasasının 6. maddesine aykırıdır .
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3/2. maddesine göre; mütesessilen sorumlu olanlar aleyhine açılan davalarda dava sebebi aynı olduğundan tek vekalet ücreti taktir edilmesi gerekirken, her davalı için ayrı ayrı ücreti vekalete karar verilmesi de anılan tarife hükümlerine aykırılık oluşturmaktadır.
Yine, yargılama giderinden ve davalı Bakanlık harçtan muaf olmakla diğer davalıların harçlardan da tek kalemde müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, bu konuda da davalılar hakkında ayrı ayrı hüküm kurulmasıda isabetsiz isede, bu hatalar temyiz edenin sıfatına göre aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-Davacı dava dilekçesinde ayda iki kez pazar günü nöbet tutarak çalıştığını belirtmiştir. Davacı tanığının biri ayda bir, diğeri ise yılda 10 pazar günü çalıştığını belirtmiştir. Böyle olunca davacının haftanın 7. günü arizi olarak çalıştığı, bunun süresinin de belli olmadığı anlaşıldığından usulünce ispatlanamayan hafta tatili alacağı talebinin reddi yerine, yazılı şekilde tüm hizmet süresinde ayda bir pazar çalıştığının kabulüne karar verilmesi yerinde değildir.”gerekçesiyle bozulmuştur.
D) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
E) Temyiz:
Kararı davalı T.C. S.. B.. temyiz etmiştir.
F) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı TC. S.. B..’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Bozma ilamında fazla çalışma, hafta ve genel alacaklarından da yine sadece son alt işveren ile asıl işverenin müştereken ve müteselsilen sorumlu olduğu, devirden sonra iki yıldan fazla süre geçen diğer alt işverenler hakkında hüküm kurulmasının İş Yasasının 6. maddesine aykırı olduğu açıklanmasına rağmen fazla mesai ve genel tatil alacakları bakımından D. şirketinin sorumluluğuna gidilmesi hatalıdır.
3-Bozma ilamında hafta tatili alacağının reddi gerektiği belirtilmesine rağmen hafta tatil alacağının kabulüne hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
G) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.