YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32798
KARAR NO : 2014/34962
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

MAHKEMESİ : SÖKE 1. ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
TARİHİ : 16/02/2012
NUMARASI : 2009/295-2012/101

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan T.C. S.. B.. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin emekli olduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Bakanlık vekili, müvekkili idare ile diğer davalı arasında asıl-alt işverenlik ilişkisi olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu, ancak, davacının 04/11/1988-31/08/1996 tarihleri arasında işçilik alacağı haklarının bulunmadığı, 01/09/1996-14/11/2008 tarihleri arasında bulunduğu gerekçesiyle kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücreti istemleri hüküm altına alınmıştır.
D) Temyiz:
Kararı davacı ile davalı Bakanlık temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı ile davalı Bakanlık’ın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, kıdem tazminatı hesabına esas alınan hizmet süresi noktasında uyuzmazlık bulunmaktadır.
Davalı Bakanlığın 04/01/1988-31/08/1996 arasında Hastane Yaptırma ve Yaşatma Derneği bünyesinde geçen süreye ilişkin kıdem tazminatının ödendiğini iddia etmesine karşın söz konusu döneme ait kıdem tazminatının ödendiği ispatlanamadığından, kıdem tazminatının 04/11/1988-14/11/2008 arasındaki süre üzerinden hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile 01/09/1996-14/11/2008 arasındaki eksik süre üzerinden hüküm altına alınması hatalıdır.
3- Fazla çalışma ücretinde takdiri indirim hususu da taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Somut olayda, fazla çalışma hesabı taktiri delil niteliğindeki tanık beyanlarına göre yapıldığı halde, fazla çalışma ücretinde makul oranda takdiri indirim uygulanmaması hatalıdır.
4- Davalı Bakanlığın harçtan muaf olduğu gözetilmeden harçtan sorumlu tutulması hatalıdır.
5- Ayrıca, hüküm altına alınan işçilik alacaklarının net mi yoksa brüt mü olduklarının hükümde belirtilmemesinin, infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.