Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/32558 E. 2016/5390 K. 09.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32558
KARAR NO : 2016/5390
KARAR TARİHİ : 09.03.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, şua izni, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, …. olarak çalıştığını ve ödenmediği iddiasıyla fazla çalışma, hafta tatili ile şua izni ücreti alacaklarına hükmedilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, dava tarihinde çalışmaya devam eden davacının şua izni talep edemeyeceğimi, 1 yıllık çalışma süresinin de dolmadığını, çalışırken öğrenci olduğunu, okul zamanlarına göre hastaneye geldiğini, bu nedenle iddia ettiği ücreti alabilmesinin mümkün olmadığını, fazla mesai veya nöbete kalması halinde ücretlerinin eksiksiz ödendiğini, ayda 2 gün hafta tatilinde çalışmasının, çalışan sayısı dikkate alındığında mümkün olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak şua izni ile fazla çalışma ücreti taleplerinin kabulüne, hafta tatili ücreti talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf avukatlarınca temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-…. 24 maddesi her röntgen mütehassısının veya … ve … ile iştigal eden kimsenin senede dört hafta muntazaman devamlı tatil yapmasının mecburi olduğu şeklinde olup çalışma süresi 1 yılın altında bulunan davacının şua iznine hak kazanamayacağı gözetilmeden hatalı değerlendirme ile talebin reddi yerine kabulü bozmayı gerektirmiştir.

F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

….