Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/32331 E. 2014/33285 K. 10.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32331
KARAR NO : 2014/33285
KARAR TARİHİ : 10.11.2014

MAHKEMESİ : GAZİANTEP 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/05/2012
NUMARASI : 2009/962-2012/216

DAVA :Davacı, yol parası, yemek parası, ikramiye, ilave tediye ile ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davanın reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Üniversiteye ait Mühendislik Fakültesinde baştan beri Üniversite temizlik işçisi olarak çalıştığını, sonraki yıllarda muvazaalı şekilde taşeron işçisi olarak gösterilip toplu iş sözleşmesinden yararlandırılmadığını iddia ederek, 01.05.2004-30.04.2006 dönemi yürürlükte olan toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan yol parası, yemek parası, ikramiye, ilave tediye ücreti ve ücret farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Gaziantep Üniversitesi vekili, alt işveren ilişkisinin muvazaalı olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, sırf tanık beyanlarına dayanılarak muvazaa olgusunun ispat edilemeyeceği, davacının talep döneminde alt işveren işçisi olduğu sonucuna varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Somut olayda davacı, davalı Üniversitenin Mühendislik Fakültesinde Üniversite işçisi olarak 18.10.2000 tarihinde çalışmaya başlamış, primleri 01.04.2004 tarihine kadar Üniversite tarafından ödenmiştir. 01.04.2004-31.12.2004 döneminde B. Şirketi, 04.01.2005-31.01.2005 döneminde davalı Üniversite, 01.02.2005-31.12.2005 döneminde .. Şirketi, 02.01.2006-31.01.2006 döneminde S. Şirketi, 01.02.2006-31.03.2006 döneminde..Temizlik Şirketi, 01.04.2006-30.04.2006 döneminde .Şirketi tarafından davacının sigorta primleri ödenmiştir.
Davacı, işyerinde yetkili Koop-İş Sendikası’na 01.02.2005 günü üye olmuştur.
İşyerinde, 01.05.2004-30.04.2006 dönemi toplu iş sözleşmesi yürürlükte olmuştur.
Davacı, davalı Üniversiteye ait Mühendislik Fakültesinde baştan beri Üniversite temizlik işçisi olarak çalıştığını, sonraki yıllarda muvazaalı şekilde taşeron işçisi olarak gösterilip toplu iş sözleşmesinden yararlandırılmadığını iddia ederek, 01.05.2004-30.04.2006 dönemi yürürlükte olan toplu iş sözleşmesinden kaynaklanan yol parası, yemek parası, ikramiye, ilave tediye ücreti ve ücret farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davacı tanıkları, Üniversite tarafından işe alındıklarını, emir ve talimatları Üniversite yetkililerinden aldıklarını söylemişlerdir.
Aynı işyerinde çalışıp aynı sebeple dava açan işçilerin açtıkları davalar, baştan beri Üniversite işçisi oldukları ve alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu gerekçesiyle mahkemece kabul ile sonuçlanmış, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 2013/14557 Esas-2013/10584 Karar, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2013/7406 Esas-26050 Karar, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 2011/31126 Esas-27699 Karar sayılı ilamları ile onanmıştır.
Somut olayda davacı, Üniversite tarafından işe alınmış ve ilk 4 yıl primleri Üniversite tarafından ödenmiş, toplu iş sözleşmesi yürürlüğe girdikten sonraki dönemde ise kısa sürelerle alt işveren işçisi gibi çalıştırılmıştır. Tanık beyanları, emsal dosyalar ve toplu iş sözleşmesinin yürürlüğe girmesinden sonra kısa aralıklarla ve süreli prim ödeyen alt işverenlerin değişmesi dikkate alındığından alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu ve davacının baştan beri Üniversite işçisi olduğunun kabulü gerekmektedir.
Mahkemece, bilirkişi raporundaki hesaplamalar bir değerlendirmeye tabi tutularak davacının istekleri hakkında karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 10.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.