YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32313
KARAR NO : 2014/34819
KARAR TARİHİ : 20.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL 18. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/07/2014
NUMARASI : 2012/655-2014/502
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, görevsizlik kararı vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait … plaka sayılı takside 10/01/2011 tarihinde şoför olarak çalışmaya başladığını, davalı tarafından çalışmalarının 6 ay sonra Sosyal Güvenlik Kurumu’na bildirildiğini, iş akdinin ise 05/07/2012 tarihinde hiçbir haklı neden yokken feshedildiğini, günlük 50 TL net ücret ile çalıştığını, maaşının da Sosyal Güvenlik Kurumu’na eksik bildirildiğini, haftanın 6 günü günde 12 saat çalıştığını, fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini beyan ederek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000,00 TL kıdem tazminatı, 1.000,00 TL ihbar tazminatı, 500,00 TL yıllık izin ücreti, 1.250,00 TL fazla mesai alacağı ve 250,00 TL genel tatil alacağı olmak üzere toplam 5.000,00 TL’ nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili , davacının maliki bulunduğu ticari takside 30/12/2010-25/06/2012 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, müvekkilinin kendisi dahil olmak üzere 3 kişiden fazla kişiyi hiçbir zaman çalıştırmadığını, esnaf olduğunu savunarak, görevsizlik kararı verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosyadaki belgeler ve tanık ifadelerinden araçta iki şoför çalıştığı, davacının çalıştığı taksi işletmesi faaliyetinin esnaf faaliyeti kapsamında kaldığı ve işyerinde çalışan sayısı dikkate alındığında davacının İş Kanunu 4/ı maddesi uyarınca İş Kanunu kapsamında bulunmadığı gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
5362 sayılı Yasanın 3 üncü maddesinde belirtilen esnaf ve sanatkâr faaliyeti kapsamında kalan işyerinde üç kişinin çalışması halinde, 4857 sayılı Yasanın 4 üncü maddesinin (ı) bendi uyarınca, bu işyeri İş Kanununun kapsamının dışında kalmaktadır. Maddede üç işçi yerine “üç kişi”den söz edilmiştir. Bu ifade, işyerinde bedeni gücünü ortaya koyan meslek ve sanat erbabını da kapsamaktadır. İşinde bedeni gücü ile çalışmakta olan esnaf dahil olmak üzere toplam çalışan sayısının üçü aşması durumunda işyeri 4857 sayılı Yasaya tabi olacaktır.
Mahkemece davalının esnaf olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş ise de 5362 sayılı Kanundaki esnaflık şartlarının başında bulunan “ ekonomik faaliyetini sermayesi ile birlikte bedenî çalışmasına dayandırma” unsurunun somut olayda bulunmadığı, davacı tanıklarının beyanları değerlendirildiğinde davalının davaya konu ticari takside bizzat şöförlük yapmadığı, başka bir deyişle beden gücünü ortaya koymadığı, taksi ile davalının eşinin ilgilendiği anlaşılmaktadır. Fiilen şöförlük yapmayan davalı esnaf kabul edilemez. Taraflar arasındaki ilişkinin iş sözleşmesinden kaynaklandığı gözönünde bulundurularak uyuşmazlığın esası hakkında hüküm kurulması gerekirken, yazılı gerekçelerle görevsizlik kararı verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.