YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/32217
KARAR NO : 2015/36219
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

MAHKEMESİ : İSTANBUL 12. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 02/07/2014
NUMARASI : 2012/683-2014/412

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının ihale sürecinde hastanede güvenlik personeli olarak çalıştığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Karar başlığında 2 numaralı davalı olarak “…..Üniversitesi Rektörlüğü” yerine tüzel kişiliği olmayan hastanenin isminin yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı G. Özel Güvenlik Hiz. Tic. ve San. Ltd. Şti. vekilinin tüm temyiz itirazları ile Davalı … Vakıf Üniversitesi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Mahkemece davalı Üniversitenin 2547 Sayılı Yasa’ nın 56/b ve “ Vakıflarca kurulacak yükseköğretim kurumları, bu Kanunun 56 ncı maddesinde yer alan mali kolaylıklardan, muafiyetlerden ve istisnalardan aynen istifade ederler” şeklindeki Ek Madde 7 delaleti ile Harçlar Yasa’ sının 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğunun gözetilmemesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK. nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının davacı yargılama giderine ilişkin paragrafı ile karar harcına ilişkin paragrafının çıkartılarak, yerlerine;
“ – Davacının yaptığı harçlar hariç toplam 342,25 TL. yargılama giderinden kabul ve redde göre belirlenen 304,60 TL. sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
Davacının yaptığı toplam 381,80 TL. harç masrafının davalı Şirketten tahsili ile davacıya verilmesine,
– Davalı Üniversite harçtan muaf olduğundan harca hükmedilmesine yer olmadığına,
Hükmedilen miktar üzerinden belirlenen 951,55 TL. karar-ilam harcından davacının yatırdığı toplam 317,35 TL. harcın mahsubu ile bakiye 634,20 TL. karar-ilam harcının davalı Şirketten tahsili ile hazineye irat kaydına, “ paragraflarının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalı şirkete yükletilmesine, 22.12.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.