Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/31425 E. 2015/19872 K. 01.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/31425
KARAR NO : 2015/19872
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

MAHKEMESİ : ………. İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin iş akdinin haksız ve bildirimsiz feshedildiğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığı gibi karşılığı olan ücretlerin de ödenmediğini, fazla mesai yapmasına, ulusal bayram genel tatillerde çalışmasına rağmen karşılığı olan ücretlerin ödenmediğini, asgari geçim indirimi alacağının ödenmediğin iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil, asgari geçim indirimi alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri ayrı ayrı cevap dilekçelerinde özetle; davanın reddini talep etmişlerdir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılar yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dairemizce aynı gün temyiz incelemesi yapılan seri dosyalardaki taraf tanıklarının beyanları ve mevcut puantaj kayıtlarının incelenmesinden; işyerinde 2012 yılında haftanın 6 günü, 19.00-04.00 saatleri arasında çalışıldığı, 1 saatlik ara dinlenmenin tenzili ile günlük 8 saat çalışıldığı, haftalık 45 saat yasal çalışma süresinin 3 saat aşıldığı, davacının haftalık 3 saat fazla çalışmasının bulunduğu; 2012 yılı dışında kalan dönemde ise haftanın 3 günü 19.00-04.00 arası çalışıldığı, haftanın üç günü de 19.00-06.00 arası çalışıldığı, 1’er saat ara dinlenmenin tenzili ile haftalık 9 saat fazla çalışma yapıldığı anlaşılmaktadır. Dosyada mevcut imzası inkâr edilmeyen puantaj kayıtlarının aksi yazılı delil ile de ispatlanmadığından davacının fazla mesai hesabının yukarıda açıklanan usulle yapılması yerine, yerinde tespitler içermeyen bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.