YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/31387
KARAR NO : 2014/36586
KARAR TARİHİ : 02.12.2014
MAHKEMESİ : ADANA 5. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/06/2014
NUMARASI : 2013/303-2014/481
DAVA :Taraflar arasındaki, cezai şart alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hüküm süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 02.12.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davacı adına Avukat ile karşı taraf adına Avukatgeldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işveren, iş sözleşmesinden doğan cezai şartın davalı işçiden tahsili isteğiyle bu davayı açmıştır.
Davalı işçi, cezai şart koşullarının oluşmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş hükmü taraflar temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm temyiz itirazlarıyla davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dairemizce verilen bozma kararı öncesinde bilirkişiden alınan hesap raporunda, davacı işveren tarafından bildirilen 7.250,00 TL ücret üzerinden hesaplamaya gidilmiş ve sözü edilen hesap yöntemine davacı vekili itiraz etmemiştir. Mahkemece bilirkişi raporu hükme esas alınarak verilen karara karşı davalı taraf temyiz yoluna başvurmuş, davacı işveren temyiz etmemiştir.
Dairemizce temyiz eden davalı yararına indirim yönünden bozma kararı verilmiş ve mahkemece bozmaya uyularak yeniden bilirkişi raporu alınmıştır. Bilirkişi raporunda bu defa davacının son ücreti olarak 7.860,00 TL esas alınarak cezai şart hesaplanmıştır. Davalı vekilince rapora itiraz edilmesine rağmen, mahkemece sözü edilen itiraz değerlendirilmemiştir.
Davacı işverence davalı işçinin ücreti 7.250,00 TL olarak bildirildiğinden, itiraza uğramayan ilk raporda bu ücret üzerinden hesaplamaya gidildiğinden ve ilk karar davacı tarafından temyiz edilmediğinden bilirkişi raporundaki hesabın ücret yönü davacı işveren açısından kesinleşmiştir.Bozma sonrasında daha fazla ücret rakamı üzerinden hesaplama yapılması usulü müktesep hak kuralına aykırıdır.Mahkemece davalı işçinin ücreti 7.250,00 TL kabul edilerek hesaplamaya gidilmeli ve sonucuna göre indirim de yapılarak bir karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100.00 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.