Yargıtay Kararı 9. Hukuk Dairesi 2014/30596 E. 2016/5131 K. 08.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/30596
KARAR NO : 2016/5131
KARAR TARİHİ : 08.03.2016

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatil ücreti, izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının 854 sayılı Deniz İş Kanuna tabi olarak çalıştığı sabittir. Mahkemenin talep konusu hafta tatili alacağını %25 zamlı hesaplayarak hüküm altına alması yerinde değildir. Anılan Kanun’un 42. maddesi uyarınca, bu alacağın çalışanın bir gündelik tutarına göre belirlenmesi gerekli olup, bu yönüyle yazılı şekilde verilen karar isabetsizdir.
3-Kabule göre reddedilen toplam tutar dikkate alındığında kendini vekil ile temsil ettiren davalı lehine hükmedilen nisbi vekâlet ücret miktarı hatalıdır.
4-Ayrıca ücret alacağının hükümde ihbar tazminatı olarak adlandırılması da yerinde değildir.
5-Hükümde alacak miktarlarının net mi yoksa brüt mü olduğunun belirtilmemesinin infazda tereddüde mahal verebileceğinin düşünülmemesi de isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 08.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.