YARGITAY KARARI
DAİRE : 9. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/2978
KARAR NO : 2015/23747
KARAR TARİHİ : 01.07.2015

AHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptali, takibin devamı ile % 40 icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının 01.04.2009 – 02.10.2009 tarihleri arasında davalı şirkete ait hastanede kurumsal pazarlama ve iş geliştirme müdürü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı şirket tarafından feshedildiğini, fazla mesai, genel tatil ve ücret alacaklarının tahsili talebiyle yapılan icra takibine karşı davalı şirket tarafından itirazda bulunulduğunu iddia ederek, … İcra Müdürlüğünün 2009/23765 esas sayılı dosyasına yapılan itirazın iptali ile takibin devamına ve davalının %40 icra inkâr tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, davacının tüm ücret alacaklarının eksiksiz olarak ödendiğini, fazla çalışma ve genel tatil çalışması alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, davalı işyerindeki çalışma süresinin 01.04.2009 tarihinde başladığını iddia etmektedir. Dosya içeriğinde bulunan yıllık izin formlarında, davacının çalışma süresi başlangıcı 01.04.2009 olarak belirtilmiştir. Söz konusu yıllık izin formlarında davalı yetkilisinin de imzası bulunmaktadır. Mahkemece davacının çalışma süresi başlangıcı 01.04.2009 tarihi olarak kabul edilmeli ve davacının işçilik alacakları buna göre hesap edilmelidir. Alacakların 09/04/2009 başlangıç tarihine göre eksik hesaplanması hatalıdır.
3- Davacı tanıklarının anlatımlarına göre davalı işyerinde çalışma saatleri hafta içi 08:00-18:00, cumartesi günleri ise 08:00-14:00 arasındadır. Dosyaya sunulan davalı işyerindeki çalışma saatlerine ilişkin emsal çizelge de bu beyanları doğrulamaktadır. Bu durumda mahkemece ek bilirkişi raporu alınarak, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı bu çalışma saatlerine göre hesaplanmalı, sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik inceleme ile fazla mesai ücret alacağına karar verilmesi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.